Na een goede nachtrust stapten we om 7 uur uit de echtelijke sponde. Ada ging zwemmen in het Valkenburgse meer en ik liep er heen om een korte droogtraining uit te voeren. Mijn vrouw bofte niet, want het water was vrij koud en er stond een stevige wind.
Met een zweethemd met lange mouwen had ik het een stuk behaaglijker, terwijl een warme douche na 5 kilometer hardlopen ook een stuk aangenamer was. Om half 9 zaten we allebei fris aan de ontbijttafel. Ada ging daarna naar de Oogstwinkel om de voorraad na de fietsvakantie aan te vullen, ik hing de was op en vouwde de droge was.
Na de koffie en thee vertrok mijn vrouw naar de volkstuin, waarna ik naar "De Helianth" fietste voor andere boodschappen. Thuisgekomen lunchte ik in mijn eentje en trapte ik naar IJshal De Vliet, waar ik van 2 tot 5 uur op mijn knieën lag in het startvak.
Dit was niet nieuw voor mij, want vorig jaar heb ik dat ook al een paar keer gedaan.
De eerste keer was het lijntrekken. We moesten de verkeerde kit uit de registratielijnen halen zonder de registratiekabels te beschadigen.
De tweede keer betrof het het schilderen van de startlijn annex finish. Dit ging een stuk sneller.
Nu betrof het het wegwerken van de kale plekken. In de praktijk hield het in, dat het grootste deel van het startvak opnieuw wit geschilderd moest worden. IJsmeester Marcel had de lijnen keurig afgeplakt, zodat ik met de kleine roller weinig fout kon doen.
En wat het op de knieën liggen betreft: met een katholieke opvoeding ben je dan duidelijk in het voordeel. Oefening genoeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten