Stappenteller

Nederland is zo'n beetje wereldkampioen zitten. Dit heeft gevolg voor tal van lichamelijke ongemakken zoals een toenemend aantal gevallen van obesitas en veel meer mensen met een hoge bloeddruk. Bij mij is dat laatste ook vastgesteld, maar dat kwam niet door een tekort aan beweging. Genetische aanleg speelt ook een rol mee.

In de strijd tegen deze sluipmoordenaar heeft de medische sector een goed werkend middel geïntroduceerd: de stappenteller.

Sinds een kleine 3 jaar ben ik in het bezit van een polshorloge met een stappenteller.

Met mijn voorkeur voor duursporten was ik zo naïef om te veronderstellen, dat het halen van 10.000 stappen per dag een fluitje van een cent zou zijn.

Dat bleek een misrekening. Met fietsen bewegen vooral de benen, dus dat kan er in uitmonden, dat je na 105 kilometer fietsen met tegenwind de 10.000 stappen niet haalt.

Hetzelfde geldt voor het schaatsen, waarbij 25 kilometer buffelen nog geen 1000 stappen opleveren.

De reden hiervan is: de stappenteller telt de handbewegingen!

Sindsdien vindt mijn vrouw, dat ik af en toe te fanatiek de afwas met een afwasborstel doe....

Maar voor de rest is de stappenteller heel handig. Met de Leiden Marathon kom ik op zo'n dag op 50.000 stappen.

Maar ja, dan moet de techniek wel meewerken....

La Peruyera

Na een diepe slaap met een drietal onderbrekingen werden we om kwart over 7 wakker. Het rook al naar het brood in de broodmachine. Ada en ik luisterden via het mobieltje naar "Vroege vogels". Om 8 uur ging ik er uit om een stukje te gaan lopen.
Het had vannacht geregend. Ik had er niets van gemerkt. Onder een grauw wolkendek was het een graad of 18 Celsius.

Ik liep naar Quintana en vandaar klom ik tot de afslag La Peruyera.



Over onverharde wegen daalde ik af tot ik weer in Quintana kwam.



Daarna klom ik naar Llames Altu. Om 9 uur was ik na 5 kilometer lopen thuis. Ada stapte net onder de douche vandaan, dus ik kon zo onder de warme stralen stappen.
Met zijn vieren ontbeten we. Siebe en Ada zetten de was aan, ik deed de afwas, waarna ik "De bijenhouder van Aleppo" van Christy Leftery uitlas.

Ik hing de was op, waarna ik begon aan "Nieuw Amsterdam" van Russell Shorto.

We aten een groentemix met rijst en cashewnoten met appelmoes en chocoladeijs als toetje. Daarna gingen we een stukje wandelen in de omgeving.

Er waren wederom mooie vlinders.


Er werd in de tuin gewerkt, toen Ana's ouders langskwamen voor een bliksembezoek en Ivan en Nerea wat langer bleven.


's Avonds aten we aubergine met kaas en tomaten. Als toetje was er wederom appelmoes met chocoladeijs. We namen de tijd om met elkaar te praten. Om 11 uur zochten we ons bed op, waar de slaap snel kwam.

Oude Romeinse weg

We aten de resten van het middagmaal op, voordat we gisterenavond naar bed gingen. Om 11 uur gingen we naar bed en op een paar onderbrekingen na sliepen we door tot 8 uur. Er was een prachtige zonsopgang.

Zodoende werd het aangenaam om een blokje te gaan lopen.


Dat deed ik dan ook.  Ik liep in de richting van Villamartin, maar nam een afslag eerder.

Zo liep ik klimmend en dalend langs het grote cidervat naar de Oude Romeinse weg.

Doordat het de laatste week niet geregend had, kon je dit pad zonder kans op natte poten rustig uitlopen.




Op het erf van de boerderij moest je wandelen vanwege de loslopende honden.

In het ochtendgloren was het uitzicht met de vele pasteltinten naar alle kanten mooi.



Na 4,6 kilometer lopen douchte ik me en ging ontbijten. Na het ontbijt en de koffie en thee wandelden Ada en ik naar Nava om boodschappen te doen. We namen de kortste weg met mooi uitzicht op de bergen.
De eerste winkel was de fruteria. Hier kochten we fruit voor 2 dagen. Voor ons was een echtpaar, dat 18 flessen cider en wijn kocht. Door het inpakken van de flessen in 3 lage fruitdozen en het gesteggel over de nota duurde het minstens 10 minuten voor we aan de beurt kwamen. Er stonden nog 6 klanten achter ons....

Bij de panaria ging het sneller. We waren op dat moment de enige klant bij de bakker voor 2 pan integral. Bij de gereedschapswinkel kochten we een thermoskan en bij een bazaar een nieuwe portemonnee en een geel hoesje voor mijn mobieltje en een plant voor Ana. Met een volle rugzak wandelden we over dezelfde weg naar huis.

Daar aten we de restanten van het feestmaal van gisteren. Met een graad of 26 was het een stuk aangenamer dan met de 41 graden Celsius van gisteren.

Ik ging daarna verder lezen in "De bijenhouder van Aleppo" voordat ik het papier en het karton, dat ik van het plastic had ontdaan, platmaakte.

Na een kop thee gingen we wandelen over het pad tussen de weilanden door.



Er fladderden schattige vlindertjes.



De avondlucht had een gele tint. Zou dit komen door de vele bosbranden elders in Spanje?

's Avonds aten we een groentemix met geklutst ei en tomaten. Er was kefir met zelfgemaakte appelmoes als toetje. Voordat we om 11 uur naar bed gingen, keken we nog even naar de boerenzwaluwen bij de lampen in de open schuur.

Rustdag

Morgen is in de Vuelta a España een rustdag.

Vandaag werd er in de slotklim van de door Jonas Vingegaard gewonnen etappe op het scherp van de snede gestreden.

Bij Ploegleider kwam "Angrilu" met 136 punten op 867 uit, waarmee ik op de 1870e plaats terecht kwam. In het jaarklassement sta ik met 6017 punten op de 200e plek. Dat begint er een beetje op te lijken. 
Zelf hadden we ook een soort rustdag ingevoerd. Na een goede nachtrust verlieten we om half 9 de echtelijke sponde. We luisterden zoals gewoonlijk naar "Vroege Vogels".
Na het ontbijt en de koffie en de thee gingen we naar de Ekklesia, waar een regenboogviering was. 

Daarna gingen Ada en ik naar de volkstuin, waarna ik een blokje om ging fietsen, daar mijn vrouw met een vriendin had afgesproken. Onderweg kwam ik een ooievaar in een weiland tegen. Hoewel de ooievaar een trekvogel is, zijn er een aantal, die in Nederland blijven en daarmee standvogel geworden zijn.

Daarmee is de angst van de PVV bewaarheid geworden: vreemdelingen die zich blijvend vestigen in ons land. Wij deden dat niet in Asturias en dat is maar goed ook, want als je er even niet bij bent....



Ja, en dan heb je nog die ene dwaalgast uit Amerika, die de halve Randstad een aantal dagen op slot gooide.



Bij die fietsrit kwam ik uit bij het omgeploegde weiland, waar je op sommige plekken een groene waas ziet ontstaan.


Met de 20 kilometer van vandaag kwam het totaal aantal fietskilometers van augustus uit op 526 kilometer. Daarmee kwam de tussenstand van 2025 op 7012 kilometer. Om op de geplande 10.000 kilometer te komen, moet ik iedere maand 747 kilometer afleggen.
Dat augustus met afstand de minste maandafstand bracht, ligt geheel aan het feit, dat ik in Asturias slecht 24 kilometer heb weggetrapt in 2 weken. Denk echter niet, dat ik daar alleen maar rustdagen heb genomen. Ik heb iedere ochtend 4 tot 8 kilometer hardgelopen in heuvelachtig terrein en daarnaast ook aardig wat gewandeld. De kuitspieren kregen daar in ieder geval geen rustdag.