In de jaren '60 zong Bob Dylan het al: "The times they are a changing". Destijds was het een ultiem protestlied. De jeugd zou de wereld wel eens gaan verbeteren.
Met het aanstaande aantreden van het kabinet-Wilders, pardon, het kabinet-Rutte met Wilders als de poppenspeler, is het in ons land definitief gedaan met het idealisme uit de jaren '60 en '70.
Als natuurliefhebber en milieu-activist (ik heb mijn vrouw bij de blokkade van Doodewaard leren kennen), gaat mij het volgende, gezien het regeerakkoord, toch wel aan het hart. De natuur en het milieu zullen het kind van de rekening gaan worden met dit kabinet. Het CDA heeft altijd er de mond van vol, dat we de volgende generatie niet op mogen zadelen met onbetaalde rekeningen. Dus mag iedereen vanaf jaargang 1955, waartoe ik ook behoor, na jaren meebetaald te hebben aan de VUT, nog een jaar langer doorwerken voor ze AOW krijgen. Maar als het gaat om een schoon milieu hoor je het CDA ineens niet meer over rentmeesterschap. Je mag je (klein)kinderen dus wel een viezer milieu nalaten....
Bij de IJshal aangekomen bemerkten we nog een voorbeeld van "The times they are a changing". Waar we al meer dan 30 jaar lang om 8 uur het ijs op konden, kon dit nu pas om kwart over 8. Dat was even wennen. Met een stuk of 20 vaste hardrijders stonden we in de hal te wachten. Het leek wel een soort nieuwjaarsreceptie. De tweede verandering was de dweilpauze om kwart voor 10 op de binnenbaan. Je moet dan nu de buitenbaan ook verlaten. Na een klein kwartier mag je dan wel tot 11 uur doorschaatsen, maar dat geloofde ik wel. Misschien dat ik dat wel een keer doe, als ik op donderdag niet kan.
In ieder geval is het wel even wennen om na 31 jaar 2 uur aan één stuk geschaatst te hebben, dit "slechts" anderhalf uur te kunnen doen. Waaruit maar weer eens blijkt: "The times they are a changing".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten