De lachende loper

Gisterenavond vierden we in huiselijke kring, met een Skype-verbinding met Spanje, en met veel gelach, Sinterklaas.

De titel van dit stuk had zo in de stripserie van Suske en Wiske kunnen verschijnen. Veel van deze albums hebben een beginrijm.

Gisterenmiddag fietste ik over de Velostrada naar Den Deyl, waar Hans Boers me oppikte voor een loop door de duinen en over het strand. In de auto hoorden deze Ajax-fans, dat Feyenoord nog steeds voor stond tegen PSV, de ploeg, die via een goocheltruc met de gemeente met € 30.000.000,- gemeenschapsgeld flink wat talent bij andere voetbalclubs weg kon kopen en zo een fraai staaltje competitievervalsing kon plegen. Deze nederlaag van PSV voelt toch als een stukje gerechtigheid.
Vanaf ons vaste parkeerplekje vertrokken we onder een dik wolkendek in de harde wind naar de Klip. Voor Hans was het pas de derde keer na zijn debuut op de marathon, dat hij liep. Een overbelaste knie dwong hem tot het nemen van rust.
Desondanks was er niets van te merken, dat hij nauwelijks getraind had. Hij liep zeer soepel over de schelpenpaden naar Meijendel en vandaar over het strand terug naar Wassenaarse slag. We liepen anderhalf door dit prachtige natuurgebied op korte afstand van de overvolle Randstad.
Ik geniet, maar Hans loopt te GENIETEN. Het is dan ook geen toeval, dat noch Jaap de Gorter, noch ik bij alle foto- en filmbeelden, die gemaakt waren bij de marathon van Amsterdam, iets anders zagen dan een brede lach op het gezicht van Hans Boers.


Als je 42 km achter elkaar met een lach op je gezicht kunt hardlopen, dan ben je met recht een lachende loper.

De training was door het geaccidenteerde terrein en de ondergrond goed vergelijkbaar met de Bruggenloop, die Hans en ik volgende week in Rotterdam gaan lopen. Qua zwaarte zal deze duin- en strandtraining niet veel onder doen voor de 15 km, die we dan voor onze kiezen krijgen.
Waar we met de Amsterdam Marathon finishten in het Olympisch Stadion, bij de Bruggenloop mogen we ons omkleden in "De Kuip", het stadion, waar voetbalhistorie werd geschreven!

Dat wordt weer genieten, volgende week. En een mooie test voor een week later, als voor mij in de IJshal het hoofdgerecht van december op het programma staat: de 1000 rondjes van Leiden.

Dan kunnen jullie zien, of er in 2011 naast de lachende loper ook nog sprake is van de schaterende schaatser.