Kramp

Het is een vreemde gewaarwording als je 's nachts wakker wordt van de kramp. Dit overkwam mij rond een uur of 5.

Ik voelde de kramp opkomen in mijn linkerkuit. Vaak helpt het als je je been dan lichtjes strekt. Dit is precies tegengesteld aan wat je gevoel je ingeeft: je been intrekken.
Ik deed, wat ik moest doen, maar de krampaanval was niet te stoppen. Pas toen ik mijn been onder de deken vandaan had gehaald en volledig in de lucht had gestrekt had, verdween de kramp.

Meestal krijg je kramp, als je flink gesport hebt. Daar reken ik slapen niet onder.

Als goed getraind duursporter heb ik wel enige ervaring met kramp. In 1997 overkwam me dat bij de Elfstedentocht. Dankzij Jaap de Gorter, die als windbreker fungeerde, kon ik de Tocht der Tochten als een soort halfkreupele schaatser toch nog uitrijden.

Bij de Zelfstedentocht van 2012 kwam ik er in Kimswerd met een krampscheut genadig vanaf.
Verder heb ik het wel eens gehad na een hardloopwedstrijd. In een wedstrijd loop je altijd harder dan tijdens de training. Je loopt dan op de toppen van je kunnen.
Verder heb ik het wel eens gehad tijdens fietsvakanties, maar dan in mijn bovenbenen. Eenmaal in Engeland en eenmaal in Duitsland kregen mijn hamstrings het zwaar te verduren.
Na het rekken neem ik meteen een magnesiumpil. Mijn ervaring is, dat het meestal komt door een mineralentekort. Dit kan te maken hebben met mijn medicijnengebruik.

De meest voor de hand liggende reden is dit keer het gebruik van hydrochloorthiazide. Door het warme weer van de afgelopen weken en dagen heb ik aardig wat gezweet. Beide keren, dat ik last kreeg van kramp in de hamstrings was na fietsen door heuvelachtig terrein met warm weer.
Een tweede oorzaak zou nifedipine kunnen zijn geweest. Maar daar de dosering verlaagd is, acht ik dit niet zo waarschijnlijk.
In ieder geval had ik de hele ochtend last van spierpijn. Vanavond ga ik strandtraining geven. Als het maar geen krampachtige strandtraining gaat worden.....