Molentocht

Het zal niemand verbazen, dat ik een groot liefhebber ben van de Molen- en Merentocht, in de volksmond de Molentocht genoemd. Sterker nog, ik heb een boek geschreven dat de titel "Molen- en Merentocht" draagt!

Wat weinig mensen weten, is dat de laatste officiële Molentocht is verreden in januari 1997. Dat is dus net zo lang geleden als de laatste Elfstedentocht!

Normaal gesproken verzorg ik iedere maand de strandtraining van de IJVL op maandagavond. Door de fietsvakantie in Duitsland kwam ik daar deze maand niet aan toe. Ik kreeg een "gewone" droogtraining daarvoor in de plaats.
Doordat ik 2 maanden geleden een keer een andere weg naar de skeelerbaan van Leiderdorp had gereden, kreeg ik een briljant thema voor de eerstvolgende droogtraining, die ik moest geven, op een presenteerblaadje aangereikt: de Molentocht!

Nu gaat het bij het rijden van een toertocht niet om snelheid, maar om duurvermogen. Zo ook bij het schaatsen van een Molentocht.

Ik had voor vanavond een tweetal schema's klaarliggen. Eentje voor als het zou regenen, eentje voor droog weer. Plan B lag dus klaar. Dat mag je van iemand met de initialen BB natuurlijk wel verwachten.
Het was droog, dus we konden bij "Swift" beginnen met de schaatsplanken. Een behoorlijk intensieve trainingsvorm. Desondanks koos ik ervoor om de gebruikelijk piramidevorm te veranderen in een in tijd oplopende serie van 1, 2, 3 en tenslotte 4 minuten. Daarna was je partner, die dezelfde tijd de schaatsbeweging kon oefenen.

Nu wil het toeval, dat we vanavond met 9 IJVL-ers waren. Als trainer wordt je geacht het goede voorbeeld te geven, dus ik schaatste maar door op de gladde planken. Ook al gleed ik in toertochttempo, na 20 minuten ging ik het toch wel voelen in je bovenbenen.
Na de planken weggeborgen te hebben, gingen we lopen, het tweede onderdeel van de droogtraining.
Ik liep in een rustig duurlooptempo op kop naar de plek, waarvan ik als enige wist, waar we moesten zijn. De meesten verwachtten de molen aan de kop van het Molenpad in Zoeterwoude.
Zij hadden het mis. Tot voor kort dacht ik, dat Leiden de mooiste straatnaam had met IJsbaan, maar Zoeterwoude gaat daar overheen met Molentocht!

Hier deden we een in lengte oplopende serie Steigerungen. Eerst tot de  eerste lantaarnpaal, terugwandelen, dan tot de tweede en tenslotte de derde en de vierde lantaarnpaal. Bewust heb ik ervoor gekozen om geen sprints te doen. Na een flink blok duurwerk is dat geen geslaagd idee.
Een Molentocht maak je af, dus wij liepen naar het begin van de Molentocht bij de toegangsbrug van de velden van Voetbalvereniging Meerburg. Met zweefsprongen staken we de brug heen en terug over.
Over de Molentocht liepen we terug naar de Leidse wijk Roomburg, vanwaar het nog maar een klein stukje was naar "De Bult". De slotoefening was het eenmaal beklimmen van de 34 treden van de betonnen trap. Daarmee dat deze duurtraining er op. Het was een prima voorbereiding op de Molentocht van komende winter.