8070 dagen

Hoe je het ook wendt of keert, de Elfstedentocht blijft een intrigerend fenomeen. Het hoeft maar eventjes te vriezen, of het speculeren kan weer beginnen: komt hij wel of komt hij niet?

Vrijdag 8 februari is het 8070 dagen geleden, dat de laatste officiële Elfstedentocht op 4 januari 1997 is georganiseerd. De langste periode zonder Elfstedentocht.

De vorige langste periode was van 18 januari 1963, toen de meest barre Tocht der Tochten ooit is verreden, tot 21 februari 1985.

De ondertitel is "Wachten op de Elfstedentocht". Het is wachten op het masochistische af.

Geduld kan de Elfstedenschaatser dus niet ontzegd worden.

Wat dat aangaat ben ik heel blij, dat ik met een groep schaatsvrienden op 11 februari 2012 de kans gegrepen heb om op eigen houtje de Elfstedentocht te schaatsen.

Ik weet nog goed, dat we het toen onder het schaatsen hadden over de vraag: "Zou de echte Elfstedentocht vandaag gereden kunnen worden?"
Ons eensluidende antwoord was: "Nee!"
Of het alle schaatsers de hele dag zou kunnen dragen was allerminst zeker, maar het grootste risico zagen wij in het publiek. Hoe hou je een miljoen toeschouwers van het ijs?
Bij de finish van de Elfstedentocht van 1963 kwamen er zoveel mensen op de Groote Wielen, dat het ijs scheurde onder deze massa. En het ijs was toen heus wel dik te noemen. Het had op een ramp uit kunnen lopen.

Maar dat het te verwachten grote aantal toeschouwers de rayonhoofden kopzorgen bezorgen, moge duidelijk zijn. Marijn de Vries, die op maandag een sportcolumn in Trouw schrijft, die ik iedere week met veel plezier lees, wijdde er op 21 januari haar bijdrage aan.

De kop was helder: "Waarom er nooit meer een Elfstedentocht komt". Dat de mensenmassa in de beraadslagingen van het Elfstedenbestuur zeker een grote rol in de besluitvorming geeft, dat staat voor mij buiten kijf. Naast het gebrek aan voldoende lange vorstperiodes in de afgelopen 22 jaar is de te verwachten invasie van toeschouwers niet bepaald bevorderlijk voor "It giet oan!"

Zelf denk ik, dat de Tocht der Tochten heus nog wel komt. Alleen moet alles een keer goed vallen en dat wordt met het opwarmende klimaat steeds lastiger.
Maar met wat historisch besef wordt je toch wat minder pessimistisch. In de periode voor 1985 verschenen dit soort verhalen ook.

En toen kwamen er 2 op een rij!
De meest bekende zinsnede uit het werk van de dichter J.W.F. Werumeus Buning luidt: "En de boer hij ploegde voort."

Voor een Elfstedenrijder geldt hetzelfde: "En de schaatser hij trainde voort."