Het had gesneeuwd vannacht. Om 6 uur ging de wekker, ik kleedde me aan en door een wit Leiden fietste ik naar het Centraal station, waar ik de trein naar Rotterdam nam, waar ook sneeuw lag, waar je prima doorheen kon fietsen.
Opa Breed zou vandaag op Faas passen. Nou, hij genoot daar weer met volle teugen van. Wat een heerlijk joch is dat toch!
Vandaag zou de 107e verjaardag van mijn moeder zijn. Mijn zussen en schoonzussen hadden met elkaar afgesproken bij "De Vergulde Vos" in Rijpwetering, bij schaatsers een bekende pleisterplaats voor, tijdens of na
de Molen- en Merentocht.
Voorlopig ziet het er niet naar uit, dat we op de Kagerplassen kunnen schaatsen. Gezien de voorspellingen is de kans uiterst klein, dat dat in de eerste helft van februari nog gaat lukken. Eén lijntje van de 50....
Wat dat aangaat was de snelheid, waarmee de sneeuw wegsmolt onder een grauw wolkendek, tekenend voor deze winter.
We mogen dan een periode hebben met temperaturen onder normaal, januari als geheel was te warm, waarmee het record van 10 maanden op rij te warm is geëvenaard.
Bij het boodschappen doen wandelde ik met Faas door de Hoogmadestraat. Toepasselijk, daar mijn moeder in Hoogmade is geboren en getogen.
Om 4 uur kwam Ada mij aflossen, zodat ik op tijd in
de Leidse IJshal om schaatsles te kunnen geven voor de
IJVL. Mijn groep telde vandaag 8 kinderen waaronder 2 nieuwkomers. Ondanks de niveauverschillen had ik genoeg oefenstof, waar ik uit kon putten om iedereen een leuke les te bezorgen.
Het optrekken in de elastieken leverde vooral in de bochten veel lachende gezichten op. Door de middelpuntvliedende kracht kreeg het kind, dat getrokken werd, veel meer snelheid in de bocht.
De schaatsles werd met een groep van 30 kinderen afgesloten met standbeeldtikkertje.
En zo zijn we met dit standbeeld van
Gerard Brouwer terug bij de plek, waar voor ons alles begon: Hoogmade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten