Het eerste kievitsei

Het is symbolisch voor deze mislukte winter: in Fryslân is het eerste kievitsei gevonden. Voor de eerste keer in februari. Het is dus de vroegste vinddatum ooit. In de loop van een eeuw is deze vinddatum 14 dagen vervroegd.

Dit past geheel in de trend van het ene warmterecord na het andere gedurende de laatste 20 jaar. Daar staan bitter weinig kouderecords tegenover zoals uit dit staatje, dat ik van Weerwoord heb geplukt.

Dit komt geheel overeen met de trend uit het staatje hieronder.

Mijn winterverwachting ging dit jaar helemaal de mist in. Zelfs een dagje Vogelplas, laat staan een paar daagjes Fûgelplasse, was te hoog gegrepen.

Verder dan een mislukt rondje op de ijsbaan van Leiderdorp kwam ik niet.

Al met al en levensgroot verschil met februari 2018.

Wat dat aangaat was vorig jaar helaas een uitzondering. Een kluizenaar, die in the Rocky Mountains sinds 1973 de weergegevens bijhoudt, is er duidelijk over: "Februari was vroeger een heel koude wintermaand en nu is het mild geworden!"

Als liefhebber van schaatsen op natuurijs moet ik hem tot mijn leedwezen gelijk geven. Februari is tegenwoordig vaker de eerste lentemaand dan de laatste wintermaand. Zo ook dit jaar.

En dan te bedenken, dat we nu bij een zonnevlekkenminimum zitten.

Het zonnevlekkenmaximum is sinds 1950 nog niet zo laag geweest.

Lager dan het aantal zonnevlekken van februari 2019 kun je eigenlijk niet komen. Kortom, als het zelfs met deze gunstige omstandigheden niet lukt om tot een flinke winter te komen, wanneer dan wel?
Natuurlijk weet ik, dat dit op toeval kan berusten en hebben we volgend jaar misschien wel een Elfstedentocht. Weer is niet hetzelfde als klimaat. Maar de trend van opwarming van de aarde is onmiskenbaar.

Daarom loop ik op zondag 10 maart om 13.00 uur mee met de Klimaatmars vanaf de Dam in Amsterdam. Ik hoop, dat alle schaatsers uit Nederland, en zeker de liefhebbers van natuurijs onder hen, meelopen. Wij zijn immers de eersten, die merken, dat het klimaat wel degelijk verandert!