Nieuwe Fryslân-muts

Een paar weken geleden was ik mijn Fryslân-muts kwijtgeraakt. Nu wil het toeval, dat een paar schaatsvrienden afgelopen weekend in Fryslân gingen schaatsen. Ik vroeg hen, of zij in de Elfstedenhal of in "Thialf" wilden kijken, of zij er daar eentje voor me wilden kopen.

Gisterenavond kwam Jos Drabbels mijn nieuwe Fryslân-muts brengen vlak voordat ik naar de Leidse IJshal ging voor een vergadering. De muts werd dus meteen ingewijd.
Vanmorgen moesten Ada en ik vroeg op. We mochten op onze kleinzoons in Rotterdam passen. Het had licht gevroren, toen wij op de fiets stapten.

Aan de grond nog iets meer.

In regenpakken reden we naar Leiden Centraal. Het regende behoorlijk hard. In het algemeen kon je goed doorfietsen. Alleen bij het LUMC had je op het fietspad diverse plekken, die glad waren door de eerder gevallen sneeuw. In Rotterdam was het op veel meer plekken glad. Daar was meer sneeuw en hagel naar beneden gekomen voor de regen uit.

Het zou vrijwel de hele dag regenen. Alleen rond een uur of 11 werd het droog. Toen gingen we met de wandelwagen boodschappen doen. Op de terugweg regende het weer. Onze jongste kleinzoon sliep toen de slaap der rechtvaardigen.

Toen ik de oudste kleinzoon om half 3 ging halen van school, werd het eindelijk droog. Een uur later zat ik weer op de fiets naar Rotterdam Centraal. De meeste gladde plekken waren nu weg gedooid.

In Leiden fietste ik naar de Leidse IJshal toe, waar ik de kinderen van de IJVL schaatsles ging geven. Ik herhaalde min of meer de training van Oegstgeest afgelopen woensdag. Centraal hierbij stonden de plastic noppen. Met deze vrij soepele halve bollen werd een hele serie balansoefeningen uitgevoerd.

Schaatsen als een ober, maar ook met de halve bol op de helm een rondje rijden. De nop moest je voor je uitschuiven, al schaatsend oprapen en weer vooruit schuiven. 

Wat dat aangaat zou ik zo minister kunnen worden.

U kunt een goedgemutste minister tegemoet zien....