Sperwerloop

Vanmorgen hadden we om 11 uur afgesproken met Mieke en Rens Aalders. Zodra zij bij het Valkenburgse meer waren, fietsten we er naar toe. Daar dronken we thee, cappuccino of verse jus d'orange op het schaduwrijke terras van Brasserie "Buitenhuis", terwijl we ons de worteltaart goed lieten smaken.

Daarna wandelden we een rondje via de Ommedijk, het nieuwe fietspad en door de Stevenshof weer terug naar "Buitenhuis".

Onderweg kwamen we groot kaasjeskruid tegen, evenals de gele ganzenbloem.

Daarna lunchten we met zijn vieren in de schaduw. Inmiddels was het zomers warm geworden.
Waar de anderen Freekeh Tabouleh Bowl namen, hield ik het bij een  desemsandwich Zalm & Tonijn. Met een alcoholvrije Afflichem blond erbij smaakte het prima.
Na afscheid te hebben genomen van Rens en Mieke, fietste Ada naar de volkstuin, terwijl ik naar huis reed, waar ik wat kleine klusjes deed. Het was een stuk warmer dan vanochtend.

Op klomphoogte was de minimumtemperatuur vannacht niet bepaald hoog te noemen. Om half 7 stapte ik uit bed, deed mijn sportkleding en hardloopschoenen aan en ging lopen. 
Ik zag een grote roofvogel op een lantaarn zitten. Ik sloop heel rustig wat dichterbij.

Ik twijfelde of het een buizerd of een sperwer was. Later zou ik het opzoeken in "Nieuwe Zakgids Vogels" van Peter Hayman.

Het bleek een vrouwtjessperwer te zijn geweest. Deze is 10 centimeter groter dan een mannetje.

Denk niet, dat ik verder tijdens deze ochtendloop van een kleine 6 kilometer verder geen bijzondere dingen heb gezien. Ik liep naar de doodlopende Nieuwe weg. 

De lammetjes, die van de boerin vers hooi hadden gekregen, vallen in de categorie leuk. 
De koeien in de wei waren dat ook. Doch op de terugweg zag ik kieviten in de wei.

Ik telde maar liefst een honderdtal kieviten, die aan hun ontbijt begonnen waren.

Ik kan mij niet heugen ooit zoveel kieviten bij elkaar gezien te hebben.

Thuisgekomen douchte ik me, waarna ik het voorbeeld van de kieviten en de sperwer volgde: ik ging ontbijten.