Vanmorgen ontbeten we om een uur of 8. Het beloofde een aangename septemberdag te worden. Ada vertrok om een uur of 9 naar de volkstuin, waar ze de hele dag zou werken.
Ik ging boodschappen doen bij "De Helianth". Bij thuiskomst ruimde ik (bijna) alles weg. Ik maakte een lunchpakket voor mijn vrouw. Deze ging ik hardlopend brengen. Op weg er naar toe zag ik een kano varen op de Schenksloot, die me meteen terugbracht naar mijn jeugdjaren.


De kano leek zou weggepeddeld uit de films van Winnetou en Old Shatterhand.

In mijn jeugdjaren waren de boeken en stripverhalen over Winnetou razend populair en ik heb met de veel te jong overleden Frans van Vlimmeren eindeloos indiaantje gespeeld.
Ik liep door naar de volkstuin, waar ik het lunchpakket overhandigde aan Ada. Ik liep dezelfde route als een maand geleden, alleen liep ik na de tunnel nog een blokje om het omgeploegde weiland. Na ruim 7 kilometer lopen douchte ik me en lunchte ik in mijn eentje.

Intussen had ik contact met Siebe, die een aantal jaren net buiten Aviles, de startplaats van de Vuelta a España van vandaag, gewoond heeft. Hij ging kijken op de top van de eerste pittige klim van de dag, de Alto Tenebreo.

Hij beloonde zich na de fietstocht naar deze klim van de derde categorie op een ijsje. In zijn plaats had ik hetzelfde gedaan.

De Spanjaard Marc Soler beloonde zichzelf onder het toeziend oog van de in het blauw geklede Siebe met de etappewinst na een vroege vlucht met ruim 20 andere wielrenners.

Daar kon "Angrillu" bij Ploegleider niet aan tippen. Met 134 punten steeg ik 8 plaatsen: van 2104 naar 2132. In dit tempo kan het nog wel even duren, voordat ik op het eerste treetje sta.
Derhalve beloonde ik mezelf met een tweetal biertjes op het terras van "Klein Duimpje" in Hillegom. Op de heenweg reed ik via Rijnsburg, Voorhout en de Keukenhof, op de terugweg reed ik van de Poelpolder in Lisse, Warmond, de Merenwijk en het Morskwartier. In totaal trapte ik 60 kilometer weg vandaag.
De hilariteit was groot, toen Joep een alcoholvrij biertje bestelde en deze bestelling werd geserveerd.

De sfeer zat er meteen goed in. Bas en ik hielden het bij Aholi en een Blauwe tram. We genoten anderhalf uur lang van het heerlijke weer en dito bier. En we kwamen er achter, dat het Het Melkmeisje van Johannes Vermeer mogelijk een lekkerder drank schonk.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten