Schaatsplanken

Het was de bedoeling, dat we gisterenavond naar het strand zouden gaan om met de droogtrainingsgroep van IJVL en VIJL ons voor te bereiden op het schaatsseizoen, dat over 2 maanden weer begint.

Maar de weersverwachtingen waren dusdanig, dat het niet uitnodigend werkte.

We zouden natregenen, gezandstraald worden in windkracht 5, die op het strand vaak nog wat harder is en het zwemmen na afloop zou in het water vallen. Kortom, er zou bijna niemand komen.

Nu wil het toeval, dat ik volgende week ook de droogtraining mag verzorgen en niets onderhandelt zo makkelijk als met jezelf. Ik besloot de trainingen gewoon met elkaar te ruilen. Deze week de schaatsplanken, volgende week de strandtraining.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik werd opgehaald door Jos Drabbels. In de regen reden we naar de skeelerbaan van Leiderdorp, waar de jeugdselectie van het gewest ook op schaatsplanken aan het trainen was. Daarbij ben ik wel zo eerlijk om te melden, dat zij veel dieper zitten dan wij.

Ja, dat krijg je met het klimmen der jaren....

Er was in ons negental een duo, dat dacht dat dieper zitten betekent, dat je onderuit gaat.

Dat was nimmer de intentie van deze trainer.



Naast het schaatsplanken, een uitvinding van Eric Heiden, waarmee hij eind jaren '70 onoverwinnelijk werd, deden we rustige schaatsstappen, al of niet met bijhaal, en bochtstappen, waarbij een elastiek kon worden gebruikt om het zwaarder te maken.



Daar de regen inmiddels overgegaan was in een miezerregen, liepen we tussendoor regelmatig een rondje over de skeelerbaan van 400 meter.

En zo werd deze droogtraining minstens zo zwaar als een strandtraining. Maar dat wist de vijfvoudige Olympische kampioen, in dit filmpje rond de 6 minuten, al in 1979.