vrijdag 16 mei 2025

Gele bloemen

Gisterenavond had ik bij mijn 91-jarige schoonmoeder gegeten. Terwijl Ada daar bleef slapen, fietste ik in de avondschemering naar huis. Mijn vrouw vroeg, of ik via het graf van haar vader wilde fietsen en de teunisbloem op de foto wilde zetten.


Voor mijn vrouw doe ik alles. Zeker als het makkelijk is.
Nu reden we die ochtend langs welig bloeiende gele lissen, waarvan ik niet zeker wist of het een iris was of een lis. Ada weet heel veel van planten, dus ik vroeg het aan haar. Zij vertelde toen, dat zij als kind een bloemenkwartet had, waarin de gele lis met andere gele bloemen zoals de dotterbloem voor kwam.

Toen ik 's avonds langs het fietspad een gele lis zag staan, stapte ik af en zette deze op de foto.

Ook de boterbloem werd digitaal vastgelegd.

Daar het te donker werd om bloemen goed te fotograferen, appte ik met een langs de oevers van de Does vastgelegde bloemen een gele bloemenkwartet naar mijn vrouw.

Eén misverstand was meteen uit de wereld geholpen.

Na diep geslapen te hebben stapte ik om half 7 uit bed. Met 112 om 64 was mijn bloeddruk laag te noemen. De pijn achter mijn knie was verdwenen en daar je toch een keer moet proberen of de benen al redelijk hersteld waren, besloot ik een stukje te gaan dribbelen. 
Van huis uit dribbelde ik naar de molen in de Stevenshof. De eerste 200 meter gingen moeizaam, maar ik liep de spieren los en de pijn verdween. Daar ik niets wilde forceren deed ik, wat ik aan het slot van mijn allereerste marathon deed: afwisselend dribbelen en wandelen.

Zodoende had ik voldoende tijd om bloemen op de foto te zetten, waarbij mijn aandacht vooral uit ging naar gele bloemen.




Ook de weilanden en de sloten ontsnapten niet aan mijn aandacht op deze frisse meimorgen.




Over deze 3 kilometer dribbelen en wandelen deed ik een half uur. Men kan niet zeggen, dat ik ergens geforceerd heb bij deze hersteltraining langs de gele bloemen.

Toen ik na het ontbijt met een gieter water uit de sloot haalde om de planten in de achtertuin, zag ik dat de eerste waterlelies hun gele hart beginnen te tonen.

Geen opmerkingen: