Spechtloop

Mijn marathonschema is vanmorgen volbracht. Ik had een laatste training van 5 kilometer gepland voor de Leiden Marathon van aanstaande zondag. Om half 7 stond ik naast mijn bed en trok ik mijn hardloopschoenen aan en begon met een gevoelige rechterknie aan deze frisse ochtendtraining.

Op klomphoogte was het bij het ochtendgloren nog wat kouder geworden.

Niet alleen de temperatuur was laag, mijn bloeddruk evenzeer: 115 om 69. Er is weleens 238 om 130 gemeten....
Bij de weilanden ten zuiden van de Stevenshof zag ik wat hazen liggen of lopen.

Ik liep door naar het doodlopende weggetje tussen de weilanden, waar ik in de coronatijd zoveel getraind heb.

Bij de Schenksloot maakte ik aan beide zijden van de brug een foto van het nog open landschap.


Na het keerpunt in de bocht van deze 900 meter lange doodlopende weg, zag ik ter hoogte van KNMI-meetpunt Voorschoten een specht overvliegen en landen in een knotwilg.

Boven in de top van de tweede wilg kun je de bonte specht zien zitten.


Via dezelfde weg liep ik terug, tot ik bij de viaduct van de Schenksloot over de snelweg naar de Corbulotunnel kwam. Daar het lopen zo lekker ging en de knie weer helemaal soepel was, besloot ik om een onverhard pad om het weiland naar de Stevenshof terug. 

Na de laatste marathontraining woog ik 65,9 kilo. Ik ben er klaar voor. De organisatie van de Leiden Marathon ook.

We gaan er zondag een feestje van maken! En net als de specht aan de weg timmeren.....