Eerste schreden op het ijs

 
Vorige week had ik met het oog op de schaatslessen voor kinderen in de Leidse IJshal een paar dubbele ijzers gekocht voor onze oudste kleinzoon.

Het had vannacht licht gevroren en op klomphoogte wat meer.

Na ontbeten te hebben met mijn vrouw en de toekomstige schaatser, fietste ik op deze laatste dag van de vrijwel compleet mislukte meteorologische winter naar de Vondellaan, waar het aanvankelijk zeer rustig was. Rond 9 uur was het de normale drukte van een Krokusvakantie. 

Samen met Jacob Vredenborg had ik een groep van 16 kinderen, die we de basisvaardigheden van het schaatsen in een uur bijbracht. De schaatsles met deze groep sloten we af met "Schipper mag ik overvaren".
Daarna had ik tijd om een privéles te geven aan een driejarige, die aan het eind van de schaatsles gearriveerd was met zijn opa. Hij zette zijn eerste schreden op het ijs achter een rekje.
Op de terugweg zag hij kinderen met een omgekeerd rekje sneeuw bij elkaar vegen. Dat leek hem ook wel wat.

Nadat hij met de sneeuw had gespeeld, reed onze kleinzoon met zijn opa hand in hand een rondje op de binnenbaan.

Op een gegeven moment schuifelde hij zonder rekje en zonder dat hij vastgehouden werd over het ijs.
Met dubbele ijzers, maar dat mag de pret niet drukken. Opa was trots op zijn kleinzoon.

Vrouw Vennepolder

Sinds december zijn wij lid van Land van ons. Eén van de percelen is gelegen in de Vrouw Vennepolder bij Oud Ade.

We hadden ons opgegeven voor een rondleiding in dit mooie gebied. Aanvankelijk kwamen we op de wachtlijst, maar afgelopen donderdag kwam het bericht, dat we toch mee konden doen.

Ada en ik boften, want het was zonnig weer, al was de start wel fris te noemen.

Na ontbeten te hebben fietsten we naar het Vennemeer toe. Dat deden we via een ommetje langs de Zijl en over het nieuwe fietspad door de Boterhuispolder. Vanaf "Huize Brugzicht"  was het nog maar een klein stukje tot het verzamelpunt vlak bij het Vennemeer.
We werden ingedeeld bij een groep met 8 anderen onder leiding van een gids van het IVN.

Ook al had het niet zo hard gevroren, in sommige boerensloten lag toch een vliesje ijs.

We liepen over de dijken langs de Boekhorstvaart, waar je bij de Molen- en Merentocht ook vaak overheen schaatst.


We hadden het geluk, dat in onze groep de lokale Boer Boris zat.

Hij wist bijzonder veel van de omgeving en kon ons vertellen, wat de grondsoorten waren, waardoor de verschillen in het landschap waren ontstaan en hij wist ook veel over de geschiedenis van de Vrouw Vennepolder.

Op de dijk vingen we alle wind. Onder de dijk was het wat luwer, maar daar was het veen wat drassiger.

We kwamen bij de brug naar Zevenhuizen, het bekende opstappunt naar de Zomersloot.

Door het weiland wandelden we naar de weg, waar we bij de marathon van Leiden ook altijd richting Sleutelstad lopen.

Aan de overzijde van de weg, die gelegen is op de bodem van een oud riviertje, liepen we deels over een kleilaag, die een meters dikke veenlaag bedekt. Hier liepen ook wat oude watertjes.


Boer Boris wist prima uit te leggen, hoe deze reliëfinversie in dit veengebied ontstaan was en wat dit betekende voor het beheer van het land in de Vrouw Vennepolder.

Vanaf "De laan uit" wandelden we naar het beginpunt van de wandeling, waar we een warme chocolademelk kregen.
We reden van de zorgboerderij naar Brasserie Vennemeer.

Hier aten we een kop tomatensoep, waarna we naar de plek wandelden, waar ik vorig jaar opstapte om op de Kagerplassen te kunnen schaatsen.

Hier maakte ik als slot van een mooie wandeling door de Vrouw Vennepolder nog een tweetal foto's.

Zoek de 7 verschillen.

Het kunnen er ook meer zijn....

Omvergekegeld

We konden zowaar weer een keer nachtvorst noteren.

Dat klinkt logisch in februari, maar wie een blik werpt op de 31-daagse temperatuuranamolie ziet dat het al een half jaar achtereen te warm is voor de tijd van het jaar.

Desondanks kwam het tot matige vorst aan de grond.

Na vanmorgen met mijn vrouw de wekelijkse boodschappen bij "De Helianth" gedaan te hebben, fietste ik na de lunch naar de Leidse IJshal. Het was toen net geen 10 graden Celsius.

In het winterzonnetje voelde het nog warmer aan.

In de IJshal was het echter maar een graad of 5. Als begeleider en scheidsrechter bij het Eisstockschiessen ben je dan gekleed op die temperatuur, want bewegen doe je niet zoveel.
Maar de gezelligheid is hartverwarmend. Er was een groep van 6 mannen. De twee trio's waren aan elkaar gewaagd.

Er werd behoorlijk nauwkeurig gemikt. Vaak viel de beslissing pas bij de allerlaatste worp met vaak kerende kansen.

Met pilonnen was de Bavarian curlingbaan afgezet. Aan het eind van het derde potje reed een jong meisje met haar moeder over deze baan. Gekscherend zei ik: "Een bonuspunt voor degene, die het meisje omver kegelt."
Uiteraard deden de mannen dit niet. 
Maar je moet de Goden niet verzoeken. 

Ik maakte een groepsfoto van de 6 spelers met prominent in hun midden degene, van wie het houten handvat van de Eisstockschiessensteen was gebroken.
Ik had het mobieltje aan de rechtmatige eigenaar overhandigd en liep terug om mijn paperassen van het ijs te rapen, toen ik omvergekegeld werd door een kunstschaatser. 

Dat krijg je ervan, als je het waagt om de Goden te verzoeken.

Gelukkig kwam ik er zonder enige schade vanaf. De vele valoefeningen met kinderen hadden toch hun voordeel.

Diplomaschaatsen

Aan de vooravond van de Krokusvakantie was vanmiddag de wekelijkse training van de IJVL in de Leidse IJshal.

Door het verbrokkelde seizoen is de IJshal langer open. Onze laatste schaatsles is op 1 april. De kinderen geloofden mij niet, toen ik dat vertelde.

Daar één les uitvalt vanwege de Andries Kwik Bokaal, ikzelf eenmaal afwezig ben vanwege de Bert Grotenhuis Bokaal en het volgende week vakantie is, waardoor er regelmatig minder kinderen aanwezig zijn, besloot ik het diplomaschaatsen vandaag te plannen.
Formeel is het echter het schaatsvaardigheidsbewijs, maar de andere term is zo ingeburgerd, dat we het meestal hebben over diplomaschaatsen.

We begonnen met niveau 2 en werkten alle oefeningen af met de 3 aanwezige kinderen van mijn groep. De laatste weken is de helft van mijn beginnersgroep is  doorgeschoven naar een andere trainingsgroep.
Ook alle oefeningen van niveau 3 legden de kinderen met succes af alsmede de eerste oefening van niveau 4. Toen zat de tijd van ons trainingsuur erop.

Daar ik de oefeningen in mijn mobieltje had staan, had ik mijn leesbril meegenomen. Deze was ik vergeten af te doen en deze verloor ik, terwijl ik een rondje lang een oefening voordeed. Een meisje raapte deze vliegensvlug op.

Het had wat weg van bovenstaande titel.

De Asturiaanse methode

Mijn vrouw ging vanmorgen om 7 uur het bed uit om te gaan zwemmen. Daarna zouden we samen ontbijten. Deze trouwe echtgenoot volgde haar goede voorbeeld. Alleen ging ik niet zwemmen, maar hardlopen.

Het was de Asturiaanse methode. Afgelopen zomer begon ik op deze manier mijn marathontraining. Een keer of 5 of 6 per week liep ik korte afstanden. Vaak deed ik dat voor het ontbijt. Ik at een banaan, nam mijn bloeddrukmedicijnen en ging lopen.

Achteraf bleek dit een prima trainingsschema. Ik begon behoorlijk fit aan de marathon van Leiden.

Ik liep langs de rand van de Stevenshof. De route was een tikkeltje vlakker dan het mooie Asturias.

Ik liep vanaf station De Vink naar zwembad "Het Wedde",  waar mijn keerpunt was. Vandaar liep ik linea recta naar huis, waar ik de tafel dekte na deze loop van 6 kilometer.
Aan het eind van de ochtend deed ik boodschappen bij "De Helianth". Op de fiets schoot mij het lied te binnen, dat ooit geweigerd werd door het Eurovisie Songfestival. Georgië had al eerder te maken gekregen met de broederlijke hulp van Vladimir Poetin. 
Als morele ondersteuning van de bevolking van de Oekraïne bij deze een eerherstel voor het geweigerde lied "We don't wanna Put in".

Eisstockschiessen in plaats van gericht schieten

Onverwachts komt het niet, maar vannacht begon de invasie van het Russische leger in de Oekraïne daadwerkelijk. Tsaar Vladimir begon aan zijn vredesmissie.

Deze macho maakt zich schuldig aan grensoverschrijdend gedrag.

Hopelijk krijgt hij zijn trekken thuis nu hij de eerste oorlog tussen Europese landen sinds de Tweede Wereldoorlog is begonnen.

Poetin ontpopte zich ten langen leste als the Great Dictator.

Ruim een eeuw geleden was Raspoetin een grote intrigant, nu Poetin.

Met het slechte nieuws uit het oosten van Europa fietsten mijn vrouw en ik naar de Leidse IJshal, waar ik met een peloton van 20 "Krasse knarren" de carnavalseditie van de gebruikelijke piramide reed, terwijl mijn vrouw in de inrijbaan een uur lang schaatste.
We begonnen de piramide met stappen van 5 rondjes omhoog tot de 25 rondjes. Daar dit de laatste training voor carnaval was, hield ik ook rekening met dit volksfeest, dat in Leiden niet groots gevierd wordt. Wij hebben 3 oktober!

Het getal, dat onlosmakelijk aan carnaval verbonden is, is 11. We stapten van 25 rondjes moeiteloos over op 11 rondjes, daarna 10, 9, 8 en zo telkens eentje minder.

Normaal gesproken wordt je bij het schaatsen aangemoedigd door een dweilorkest, wij kwamen aan de 2 rondjes en de laatste ronde niet toe daar de buitenbaan gedweild moest worden. Deze training kwam zo tot een verrassend slot, maar dat past ook weer bij carnaval.

Vanmiddag mocht ik voor de tweede maal naar de Vondellaan fietsen, daar ik met Frans Overvliet een clinic Eisstockschiessen mocht geven. Het personeelsuitje van medewerkers van de universiteit was heel gezellig en er kwamen geregeld lachsalvo's. Eisstockschiessen in plaats van gericht schieten.

Maar laten we niet denken, dat deze oorlog gesteund wordt door alle Russen. Er wordt op diverse plaatsen al geprotesteerd tegen deze oorlog.

Ruim 1500 mensen zijn gearresteerd. Er is veel moed voor nodig om dat in Poetins politiestaat te doen!

John Lennon zong het ruim een halve eeuw geleden al: "Give peace a chance"!

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst

Het is een oeroud gezegde, maar daarom niet minder waar: wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.

Vanmiddag zou ik schaatsles geven in de Leidse IJshal. Dit was op de binnenbaan tijdens de scholierenwedstrijd, die op de buitenbaan werd gehouden. Eén van de schaatsers, die tijdens een eerdere editie kwam bovendrijven, is Kjeld Nuis. Deze IJVL-er startte driemaal op de Olympische Spelen en hij won 3 gouden plakken!
Voor het zo ver was heb ik op deze zonnige dag vanmorgen mijn gebruikelijke fietstocht gemaakt om boodschappen te doen en even langs de bouwplaats van IJshal "De Vliet".

Wie de jeugd heeft, moet de jeugd ook een toekomst bieden. En dat gebeurt aan de Voorschoterweg, waar je iedere week een verandering ziet. De bouw vordert gestaag. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen, dat de oplevering in mei 2023 is.
Na thuis gegeten te hebben fietste ik om 1 uur naar de Vondellaan, waar ik in de Leidse IJshal werd opgewacht door IJVL-voorzitter Vero Nater. Hij had deze visitekaartjes meegenomen, die ik aan de deelnemende kinderen uit mocht delen.

Hij had ook de Nederlandse sprintkampioen Tijmen Snel, die zich ook had geplaatst voor de Olympische Spelen, maar niet mocht, erop kunnen zetten.

Op de achterzijde staat, dat er in de IJshal dit jaar tot 1 april geschaatst kan worden. Dat is geen grapje! Ieder kind kan een proefles volgen op vrijdag van 17.30-18.30. Ik neem aan, dat de shorttrackclub IHCL deze mogelijkheid ook biedt.
De binnenbaan was in twee gedeelten verdeeld. De IHCL had het zuidelijke deel. Daar stonden twee trainers: Fien en Jeroen Straathof, de sportdirecteur van de Vlaamse Schaatsunie, die Bart Swings naar de eerste gouden medaille voor België mocht loodsen.

Jeroen voelde zich niet te groot om als blokjeslegger op de buitenbaan te fungeren. De kinderen zouden eens moeten weten, dat ze les kregen van de eerste wereldkampioen op de 1500 meter!

We kregen driemaal een groep kinderen van zeer uiteenlopend niveau onder onze hoede. Dat betekende, dat je zeer uiteenlopende oefeningen aan moest bieden. De eerste groep betrof echte beginners, die je alle basale oefenstof aan moest bieden, de tweede groep waren zeer gevorderden en de derde groep zat er tussen in. 

Met 30 jaar ervaring lukte me dat schakelen heel aardig. Trainer zijn is niet het afdraaien van een vooraf bedachte les, maar vooral ook inspelen op hetgeen de kinderen nodig hebben. De jeugd mag dan de toekomst hebben, de ouderen hebben de in het verleden opgedane ervaring.

Praatzwaluwen

De spanning rond de Oekraïne is de afgelopen maanden aardig opgelopen. 

De troepenopbouw aan alle kanten van de grens door Russische militairen beloofde niet veel goeds.

Regeringsleiders en diplomaten reisden af en aan naar Moskou en Kiev in de hoop de zaak nog diplomatiek op te kunnen lossen. 

Iconisch is het tafelgesprek tussen gastheer Vladimir Poetin en zijn gast Emmanuel Macron.

Gisteren werd ik wakker. Ik had gedroomd en daarbij kwam het mij onbekende woord "praatzwaluw" ter sprake. Het vatte de situatie van het zoeken naar een diplomatieke oplossing voor mij kernachtig samen.
Van diplomaten is bekend, dat ze veel praten. Vaak in zeer omfloerste woorden. 

Nu zijn zwaluwen zeer sierlijke zangvogels, die zich heel flexibel door het luchtruim bewegen. Kenmerkend zijn hun zwaluwstaarten. En laat zwaluwstaarten nu ook dunne strookjes hechtpleisters zijn, waarbij je de randen van de wonden goed naar elkaar kunt trekken.

Diplomatie als een vorm van EHBO.

Maar na de lange toespraak van de Russische president gisterenavond ziet het er naar uit, dat de diplomatie voorlopig op een zijspoor is gerangeerd.

Na de Krim heeft Poetin een begerig oog laten vallen op de rest van de Oekraïne.

Zijn obsessie om het oude Russische rijk in ere te herstellen zal tot veel bloedvergieten gaan leiden. Vladimir, ben je de MH17 vergeten? Hoeveel meer bloed wil je aan je handen?

Luister eens aandachtig naar "Pilgrim" van "Uriah Heep" en neem de tekst goed in je op.
A pilgrim at the grey of dawn
Leaving in the mist of morning
On his journey of goodness
Heaven sent, God blessed

Pilgrim laughing at the world
Spreading joy at the touch of his hand
Wiping out all the misery
Making love and history

Those of us who don't know war
We shouldn't try to make it
'Cause so many did and even more died
Do you think you could take it

'Cause Love lies waiting at our back door
Such a beautiful matter of fact
Life's like an apple with love as the core
And I'll tell you 'bout that

Just a man in my prime
Love was there but I had no time
I was cheered and adored
And I thought fame was all the world
Battles won and victory cheers
Were the sounds I'd heard for years
But the woman I really loved
Was losing me to all this blood I only knew I had to win
And build a world where I was king
But leaders come and leaders go
And that's the truth I came to know
Love or war I could not choose
And so both I had to lose

Wellicht kom je dan nog tot bezinning.

Beter laat dan nooit. Laat de praatzwaluwen terugkeren. Bij de Eerste Wereldoorlog dacht men immers ook, dat het maar een korte zou worden. 

Het liep ietwat anders....