Een miezerig loopje

De minimumtemperatuur viel vanmorgen met een graad of 11 wel mee.
Ik kon het weten, want om 7 uur had ik mijn hardloopschoenen aangetrokken voor een loopje van een kleine 5 kilometer om en door de Stevenshof. Een miezerig loopje, want het miezerde bij deze voorlaatste trainingsloop voor de Marathon van Leiden van aanstaande zondag.
Ik werd natter van het zweet dan van de ragfijne regen.

Onder de douche werd ik nog natter, maar dat was ook de bedoeling. Daarna ontbeet ik met mijn vrouw, die daarna boodschappen ging doen in de binnenstad. Ik deed de vaat van gisterenavond en hing de was op, toen de wasmachine klaar was. Een aan te bevelen volgorde.

Nadat Ada terug was, dronken we koffie en thee. Mijn vrouw ging naar de volkstuin, ik ging melk en fruit kopen bij "De Helianth". Na de lunch fietste ik ook naar de tuin toe om samen thee te drinken.
Met 14 graden was de temperatuur op deze grauwe en wat miezerige dag nauwelijks gestegen. En zo beleven we toch weer eens een te koude periode in dit veel te warme jaar.

Faunapassageloop of vergane glorie

Na de strandtraining van gisterenavond stond ik vanmorgen om 7 uur naast mijn bed voor een duurloop van ruim 4 kilometer. Ik zit nu in de rustperiode vlak voor de Marathon van Leiden en dan doe je wat korte lopen om de spieren soepel te houden.

Met een temperatuur van ongeveer 13 graden was het niet koud te noemen. Ik liep naar de nieuwe fietstunnel onder de A44, waar sinds een week informatieborden staan. Ik nam de tijd om deze te lezen. 

Waar ik altijd dacht, dat de faunapassage er kwam door de aanleg van het fietspad, bleek het precies andersom te liggen. De Partij voor de Dieren kan tevreden zijn.

Onder de rijzende zon liep ik naar het Valkenburgse meer en vandaar naar de Stevenshof. Onderweg kwam ik "Krasse knar" Richard Dieke tegen, met wie ik al 4 decennia regelmatig schaats.

Thuisgekomen douchte ik me en ontbeet ik daarna. Vervolgens fietste ik naar de volkstuin, waar ik de planten in de kas water ging geven. Daarbij gaf ik mijn ogen goed de kost. De natuur is vaak mooi en niet ver weg.

Via een omweg om het voormalige vliegveld Valkenburg reed ik naar Katwijk aan den Rijn, waar de bibliotheek, waar ik 20 jaar filiaalhoofd ben geweest, ging bekijken. Buurthuis "De Wiek", die pal tegen de bieb aan lag, was gesloopt, de al 10 jaar gesloten meest energiezuinige bibliotheek van Nederland was volledig verpauperd. 

Vergane glorie.

Via Valkenburg en Oegstgeest fietste ik via het Morskwartier naar huis, waar ik een tweetal lunchpakketten klaarmaakte. Daarmee fietste ik voor de tweede keer vandaag naar de volkstuin, waar we met de koekoek op de achtergrond op ons tuinterras ons brood opaten.

Na de lunch vertrok ik naar huis voor wat huishoudelijke klussen. Toen ik net binnen was, kreeg ik van Willem van Vliet deze foto toegestuurd van de Leidse IJshal, die nu als garage dienst doet.

Vergane glorie!

Eerste strandtraining

Vanmorgen fietste ik met heen en terug een kleine omweg naar de volkstuin, waarna ik thuisgekomen verder ging werken aan "Glibbers op glissen". 
Na de lunch bracht ik een geleende filmcamera terug naar de rechtmatige eigenaar. Ook dit deed ik met een aardige omweg, waarna ik wederom aan "Glibbers op glissen" wijdde. 

Na met Ada rijst met gemengde groente te hebben gegeten, fietste ik naar Jos Drabbels. Met hem reed ik naar de ijsbaan van Katwijk, vanwaar we met maar liefst 14 leden van IJVL en VIJL naar het strand ten noorden van het Uitwateringskanaal liepen.

Ik gaf de eerste strandtraining van 2024 en daar boften ze mee, want daar ik zondag de Leiden Marathon ga lopen en nu in mijn rustperiode zit, was de training niet al te zwaar, maar juist zeer gevarieerd. Met veel korte oefeningen was er weinig kans op overbelasting. De zwaarste oefening was de beklimming van bovenstaande duinopgang.
Voor de rest zaten er vrij veel statische oefeningen in, wat Steigerungen, een paar stukken wandelen en een aantal sprongen en valoefeningen in het mulle zand.

De wenteloefening, die ik afgelopen woensdag geleerd had, zat er uiteraard ook in. Na ruim een uur op het strand getraind te hebben (hoezo rustperiode), sloten we af met de strandstoelslalom. Helaas waren er slechts drie....

Nog minder was het aantal geopende strandtenten in Katwijk-Noord. Die waren allebei gesloten. Het afsluitende drankje van de eerste strandtraining zat er dus niet in. De meeste deelnemers gingen meteen naar huis. Jaap de Gorter had een bal meegenomen, dus bij de branding trapten Andrea Landman, Jos en ik een balletje voordat we in de schemering richting Sleutelstad gingen.
Na me thuis gedoucht te hebben nam ik na 32 kilometer fietsen en de eerste strandtraining het welverdiende biertje. 

Bets

Vandaag is mijn zus Bets 80 jaar geworden. Reden voor een feestje. Het feest werd in twee delen gehouden: de oudjes waren welkom van 11 tot 2, de kinderen en kleinkinderen van mijn zus zouden in de middag komen.
Na huishoudelijke klussen als het beddengoed en het sanitair schoonmaken ontbeten we en om kwart over 10 zaten we op de fiets om via feestend Oegstgeest, waar de Bevrijdingsmarkt ieder jaar veel publiek trekt, naar Warmond te fietsen en vandaar naar Abbenes. Het was heerlijk fietsweer.
We werden met koffie en thee en een gebakje ontvangen in een volle huiskamer. Mijn 8 zusters waren allemaal aanwezig.

Na het middaguur kwamen de hapjes en drankjes op tafel. Met mijn historisch besef hield ik het op Hertog Jan.

Om kwart over 2 fietsten we weer op de fiets. Met een lichte zijwind was het een prima trainingsrit.
Met in totaal 33 kilometer waren de benen lekker los gereden.
's Avonds kwam daar nog 13 kilometer bij, daar Ada en ik bij mijn schoonmoeder asperges aten. Met de 46 kilometer van vandaag kwam begin mei uit op 161 kilometer.

In de Giro d'Italia reden ze dit op 1dag....

Een ijsvogel in De Horsten

De dag begon erg vroeg. Ik werd om half 6 wakker, maar de slaap kwam niet meer terug. Ik bleef stilletjes liggen om mijn vrouw haar nachtrust te gunnen. Om 7 uur ontwaakte zij ook. 
Na het ontbijt vertrok zij naar de volkstuin. Ik ging naar "De Helianth" voor de wekelijkse boodschappen en reed daarna naar huis, waar ik het brood voor Ada klaarmaakte. Deze boterhammen bracht ik naar de volkstuin, waarna ik doorfietste naar mijn schoonmoeder voor haar broodbestelling.
De tocht werd vervolgd naar "De Horsten", waar ik om half 1 had afgesproken met Hans Boers. Daar ik een tikkeltje aan de vroege kant was, liep ik hem langs de Velostrada tegemoet op deze vrij warme middag met lichte sluierbewolking, waar de zon makkelijk doorheen kwam.
Bij het fietstunneltje van Leidschendam kwam ik Hans tegen op zijn fiets. Ik liep met hem op naar de achteringang van "De Horsten".

Het smalle onverharde paadje was door de overvloedige regen van gisteren te blubberig, dus keerden we snel terug op onze schreden en beperkten ons goeddeels tot de verharde paden. Het was en is een prachtig parcours in alle seizoenen. Met af en toe een leuke verrassing.
Zo sloegen we ter hoogte van het theehuis een ander paadje in dan gebruikelijk, waardoor we na een klein maar fel klimmetje op een zandpad aan de achterzijde van de grote vijver kwamen. Daar zag ik een ijsvogel over het wateroppervlak wegflitsen.

We liepen verder om de vijver heen en kwamen bij deze in bloei staande sering.
De kleur roze paste uitstekend bij de Giro d'Italia, die vlak na onze ijsvogelloop van start zou gaan.
Wat betreft IJshal De Vliet een vliegende start, want met 112 punten kwam mijn Giroploeg op de 51e plaats terecht van de 4153 deelnemers. 

Na een loop van de laatste 10 kilometer voor de Leiden Marathon bevestigde, dat de vorm nog steeds goed is, nam ik afscheid van mijn trainingsmaat Hans om thuis te gaan douchen en om half 3 te gaan lunchen. Nog een rustweek met een strandtraining en wat korte lopen van 5 kilometer en ik ben er klaar voor.

Blijdorp

De voorspellingen waren, dat het vandaag een kletsnatte dag zou worden. En dat werd het ook.

Wij waren al vroeg uit de veren om in regenkleding gehuld naar Leiden Centraal te fietsen en daar de trein naar Rotterdam te nemen. Met een OV-fiets trapten we naar de plek van bestemming, waar we  begroet werden door onze kleinkinderen.
Het spreekt voor zich, dat een flink deel van de dag zich binnen afspeelde. Opa mocht veel voorlezen. Onder andere een bewerking van het klassieke verhaal over Mowgli uit "Het jungleboek" van Rudyard Kipling.

Toen het aan het eind van de morgen wat minder hard begon te regenen, fietsten we naar Blijdorp toe. We reden naar de oude ingang, waar we de flamingo's konden zien. 

We wandelden door naar de Amoerpanter.

Hier merkte onze oudste kleinzoon op, dat hij naar de w.c. moest. De dichtstbijzijnde was in de binnenspeeltuin.....
De kinderen speelden hier ruim een uur en zoals iedere (groot)ouder weet: als de kinderen het naar hun zin hebben, dan is alles goed.

Via de Victoriaserre, waar diverse tropische vogels rondfladderden, vertrokken we weer naar de flamingo's. In de vijver zagen we een paar mannetjeseenden, die een dode vrouwtjeseend verkrachtten. 

Een zeldzaam geval van necrofilie in het dierenrijk.
We reden in regenpakken naar huis, waar we lunchten. De jongste kleinzoon ging een middagdutje doen. Opa volgde zijn voorbeeld.

Intussen bracht de post de stemkaarten voor de Europese verkiezingen. De keuze van onze kleinkinderen is al bepaald....

De oudste speelde met de Lego tot zijn broer wakker werd.

We aten aardappels en bloemkool, waarna wij naar huis vertrokken op deze koude lentedag.

Giro d'Italia

Zaterdag begint de eerste grote ronde van het jaar: de Giro d'Italia. De eerste etappe finisht in Turijn na een Italiaanse versie van Luik-Bastenaken-Luik.

Zoals gebruikelijk doe ik weer mee met Ploegleider en daar ik met open vizier strijd, kom ik hier met de ploeg, waarmee ik denk hoge ogen te gooien.

Je mag voor 100 punten aan renners kopen en uiteraard zit daar de grote favoriet Tadej Pogacar bij.  Andere klassementsrenners zijn Romain Bardet, Antonio Tiberi, Cian Uijtdebroeks en Aurelien Paret-Peintre. Met dit kwintet ben ik 53 punten kwijt.
Daarnaast heb ik een drietal sprinters opgenomen: Olav Kooij, Jonathan Milan, vorig jaar winnaar van het puntenklassement en Tobias Lund Andresen, die in de Ronde van Turkije een hattrick scoorde. De 31 punten voor deze rappe mannen brengt het totaal op 84
Julian Alaphilippe is een erkend rittenkaper. Zijn 7 punten betekent, dat er voor 4 plekken nog 9 punten te verdelen zijn.

Aanvaller Jhonatan Narvaez, klimmer Einer Rubio en tijdrijder Mikkel Bjerg kosten allemaal 2 punten, zodat er nog 3 punten overbleven voor Davide Piganzoli, winnaar van de Ronde van Antalya.

En zo bestormen de ronderenners van IJshal De Vliet de toppen van Italia!

Kievitloop

Vanmorgen stond ik om half 7 naast mijn bed om vandaag een korte duurloop van 5 kilometer te doen. Voor menigeen zal deze afstand een lange zijn, maar als je voor de marathon traint is 5 kilometer een korte. Einstein wist het al: alles is relatief en zelfs dat.

Met relativeren kun je niet vroeg genoeg beginnen....

Met hardlopen trouwens ook, want het was vanmorgen al behoorlijk warm.

Met deze minimumtemperatuur zal de korte te koude periode wel weer snel weggepoetst zijn in de 30-daagse temperatuuranomalie.

Ik liep grotendeels dezelfde route als eergisteren naar het stille weggetje tussen de weilanden. Daar werd ik begroet door een tweetal kieviten, die luidruchtig boven de weilanden hun capriolen in de lucht uitvoerden.
Na het keerpunt op het doodlopende weggetje stak ik de A44 over via de loopbrug. Via het industrieterrein liep ik naar de nieuwe fietstunnel. Daar zag ik twee kleine vogels uit het ondiepe slootje komen en naar een weiland aan de overkant vliegen.

Ik kon niet precies achterhalen, welke vogel het was. Even later was het heel duidelijk, toen een tweetal kieviten een grutto uit de wei joegen. De grutto ging op het hek zitten.

Na 5 kilometer lopen op een nuchtere maag was ik thuis, waar ik me douchte en ging ontbijten. Met een bodem in mijn maag fietste ik naar de volkstuin.

Daar het heerlijk fietsweer was, reed ik via een omweg van 20 kilometer via Wassenaar, Valkenburg en Oegstgeest naar huis terug. Zo kon ik de kievitloop er rustig uittrappen.

Lepelaarsloop

Rond een uur of 6 werd ik wakker van donderslagen in de verte. Meestal komt een onweersbui dan snel naderbij, maar dit keer dreef deze juist van ons weg.

Bij de 100 Bruggenloop van vorige week had ik met Aad Kleijweg afgesproken om deze week samen een intervaltraining te doen in Cronensteyn. Zodoende zat ik om kwart over 9 op de fiets naar het huis van Aad, vanwaar we anderhalve kilometer naar het polderpark Cronesteyn toe liepen.

Bij het eerste bruggetje deden we een warming up om diverse spieren in het lichaam te activeren. Daarbij leerde ik een nieuwe oefening kennen, die ik bij de droogtrainingen komend seizoen zeker ga gebruiken. Het wentelen is een verrassende oefening, waarbij veel spieren aan bod komen. De trainingsmaten van IJVL en VIJL zullen er ook mee te maken krijgen!
Gedurende ruim 30 jaar was Cronesteyn een vast onderdeel van de droogtrainingen, dus ik heb er heel veel voetstappen liggen. Vandaag zou er weer zo'n 6.000 aan toegevoegd worden. 

Om te beginnen begonnen we aan een kilometer redelijk voluit. Aad zou rond de 4.40 uitkomen, ik rond de 5 minuten. De werkelijkheid was ietwat anders. Aad kwam op 4.18 uit, ik op 4.38. En dat bij een marathontraining....
Daarna dribbelden we een kilometer om weer een snelle kilometer erop te laten volgen, waarna we dit nog een keer herhaalden. Met 4.35 en 4.38 kwam de gelijkmatigheid van een langeafstandsloper er goed uit.

Over het schelpenpad langs de Vliet liepen we naar het met look zonder look begroeide gedeelte, waar de lepelaars in de bomen hun nesten hebben. Hier wandelden we.

Je moet de foto's vergroten om de lepelaars goed te zien.
We liepen naar het huis van Aad, waar we in de tuin in het zonnetje koffie en thee dronken. Het was dan ook echt lenteweer geworden.

Drizzleloop

Het was na de eerste droogtraining van het seizoen een vraagteken, hoe de benen de inspanningen van gisterenavond hadden verteerd. Welnu, beter dan gedacht. 
Daar ik om half 7 al wakker was en voor vandaag een loop van 5 kilometer gepland had, stapte ik uit bed en om 7 uur liep ik de deur uit voor deze korte training in aanloop naar de Leiden Marathon.

Het was niet koud onder een lichtgrijs wolkendek. Tijdens het lopen voelde ik drizzle. Tijdens een fietsvakantie in Ierland leerden we dit verschijnsel kennen: een ragfijne motregen, waar je niet nat van wordt.


Ik liep langs de nog rustige A44 naar het doodlopende weggetje, dat ik tijdens de coronatijd als trainingstraject gebruikte. Daar kwam je immers bijna niemand tegen.
Dat gold op dit tijdstip trouwens ook. Weidevogels waren er alom, die met luid gekwetter duidelijk maakten, dat zij al ontwaakt waren om een nieuwe dag met vogelzang te begroeten.

Op de terugweg maakte ik nog een kleine lus om de weilanden tussen de Rijnlandroute en de Stevenshof. Zo werd de loop 5,5 kilometer. Na me gedoucht te hebben, ging ik ontbijten. In de drizzle toonde ik me zodoende een nuchtere Hol-lander....

Daar kunnen ze in Den Haag nog wat van leren.

Nu we het toch over registratie hebben: met wat fietstochten naar de Leidse binnenstad, Cronesteyn, de volkstuin en mijn schoonmoeder reed ik vandaag 28 kilometer. De maandstand kwam daarmee uit op 880 kilometer en die van het eerste trimester op 3200 kilometer.