woensdag 5 juni 2024

Cuenya, Pruneda en Tresali

Na een redelijke nachtrust werd ik om 7 uur wakker. Vandaag ging ik ondanks een mooie zonsopgang niet hardlopen. Ada en ik zouden 16 kilometer gaan wandelen met veel klimmen en dalen, dus het motto was energie sparen. Dat deed ik door in bed "Het Pilgrim Father complot" van Jeroen Windmeijer uit te lezen.

Voor het ontbijt woog ik 67,2 kilo, erna heb ik me maar niet gewogen.

Na het ontbijt met Siebe en Ana begon ik aan "Overleven op de K2" van Wilco van Rooijen.

Overleven op de K3 lijkt me een stuk eenvoudiger en minder onaangenaam.

Na de koffie en thee vertrokken Ada en ik onder een strakblauwe hemel voor een door Siebe uitgezette wandeling van 16 kilometer.

De eerste paar kilometer was bekend terrein. We liepen linea recta naar Paraes, waar we bij de kapel uitkwamen.

We staken de AS 357 over om over onverharde paden door bos en langs akkers en weilanden naar Cuenya te klimmen en te dalen.

In het begin zaten we te hannesen met Google Earth.

Een telefoontje naar Siebe bracht uitkomst.


Bij Cuenya klommen we naar de kerk boven het dorp.




Hier had je een prachtig uitzicht naar alle kanten. In de verte zag je de besneeuwde bergtoppen van de Picos de Europa.

We daalden in Cuenya af naar een beek, waarna het klimmen en dalen langs akkers en weiden begon met weids uitzicht.

Het begon bewolkt te worden. Bij een bushalte in Pruneda vonden we een bank, waar we ons brood opaten alvorens we verder wandelden naar La Cuesta.

Vlak voor Ceceda bogen we af naar Tresali.

Hier zagen we de eerste bordjes van de wandeling tussen Oviedo en Covadonga.


Bij een kapel in Tresali aten we aan een picknicktafel wat fruit.


We vervolgden de weg over een onverhard pad, dat dood leek te lopen bij een afgesloten weiland.


Door een bos daalden we verder af om uit te komen bij een enkelbaans spoorweg. Daar er geen trein aankwam staken we maar over. Dat deden we ook bij de met mos begroeide brug over de Piloña, die in Nava ontspringt.


We klommen weer om bij een snelweg bij Nava uit te komen. Over de vluchtstrook van een afrit liepen we Nava binnen. In Nederland is zo iets ondenkbaar.
In Nava streken we neer op het terras van Sidreria "El Florida". We namen café con lecce en warme chocolademelk met een tweetal grote croissants.

Bij Yebio sloegen we wat voorraad in, die we in onze lege rugzakken mee naar huis namen. Na 19 kilometer wandelen kwamen we aan.
We aten om half 10 aardappels met champignons en hamburgers met yoghurt en muesli toe. De La Sagra Flamand smaakte heerlijk na de lange wandeletappe.




Geen opmerkingen: