Een dag van korte ritjes

Vele kleintjes maken één grote. Dit spreekwoord heb ik in mijn jeugdjaren al geleerd. Niet dat ik zo groot ben. Met mijn 1.70 ben ik niet bepaald een reus.

Maar de wijsheid achter het spreekwoord heb ik vandaag aan den lijve ondervonden. Mijn vrouw was bij haar moeder en ik zou in het centrum van Leiden de bedankkaartjes ophalen en deze naar hen toe brengen. Onderweg deed ik nog wat kleine boodschappen.

Vanmiddag fietste ik naar de volkstuin, waar Ada al in de weer was met de bonenstaken. Daar ik met mijn postuur niet veel weg heb van een bonenstaak, wijdde ik me aan mijn specialiteit: aardbeien. Voordat ik een twaalftal aardbeien kon plukken, moest ik eerst veel woekerende planten verwijderen, vooral het hardnekkige zevenblad. Daar was ik een klein uur mee bezig.
Na de thee fietste ik naar huis, terwijl Ada bij haar moeder ging koken. Om 6 uur was ik daar ook. Het eten was lekker en op de terugweg naar huis postten we al een tiental kaartjes. 

Dit krikte het aantal korte ritjes aardig op, zodat de kilometerteller vandaag toch nog 50 kilometer aangaf.