Een krampachtig ontwaken

Rond een uur of half 6 werd ik wakker met kramp in mijn beide kuiten.

Ik rekte de kuitspieren door de voeten naar de scheenbenen te bewegen. De krampscheuten waren snel verdwenen. Ik wandelde naar het medicijnkastje in de douche en pakte een magnesiumpil. Magnesiumcitraat om precies te zijn. Kramp ontstaat vaak door een tekort aan magnesium.

Het gekke van dit krampachtig ontwaken is, dat ik juist in een rustfase zit. Als het net na de zware editie van de Leiden Marathon zou zijn geweest, dan zou ik niet verbaasd zijn geworden.
Dat zou ook nog hebben gekund na de soms pittige klimmen in Asturias bij mijn hardlooptrainingen.
Maar niets van dit al. Woensdag en donderdag reisden wij met bus en trein uit Noord-Spanje terug, dus meer dan wat wandelen met een flinke rugzak , deden we niet. 

En aan de 32 kilometer fietsen van gisteren kon het ook niet liggen. Hoe dan ook, lang lag ik niet te peinzen over dit raadsel, want ik sukkelde al snel weer in slaap tot half 8.

Na in de regen boodschappen gedaan te hebben bij "De Helianth", ging ik om half 1 met Hans Boers 8 kilometer lopen in "De Horsten". Op deze voor juni vrij frisse dag ging het lopen probleemloos.

Gelukkig bleef het bij een krampachtig ontwaken.