Een natte oppasdag

Het zat al een week in de weersvoorspellingen: zaterdag zou een natte dag worden. Hetgeen klopte.
Maar goed, vergeleken met het noordwesten van Nederland mochten we niet klagen. 

Naast het feit, dat het een natte dag was, begon deze ook nog eens vroeg. Rond een uur of 6 onweerde het. Toen de bui weggetrokken was, dommelden we langzamerhand weg, tot onze jongste kleinzoon zich om half 7 meldde. Van slapen kwam het niet meer.
De oudste sliep rustig door, terwijl wij beneden de tafel in de keuken dekte. Ik fietste naar de bakker in de Stevensbloem om een volkorenbrood en 4 scones te kopen.
Na een gezellig ontbijt vertrok ik in regenpak naar "De Helianth" om de wekelijkse broodbestelling op te halen. Deze rit gaf het weer van vandaag goed weer: regen en zonneschijn wisselden elkaar af, de harde wind was een constante factor.

Een andere constante was de bij tijd en wijle hilarische kabinetsformatie. Trouw opende vandaag op de voorpagina met de kop: "Nooit eerder vertoond: een kabinetscrisis voor er een kabinet is". De soms gênante gebrek van inzicht in de eisen, die terecht aan het ambt van minister worden gesteld, is een kolfje naar de hand van cartoonisten.




Bij mij doemen beelden op van het kabinet Balkenende I uit 2002. Het zat er een maand of 3 voordat het uiteenviel. Mij zou het hogelijk verbazen, als het kabinet Schoof er in 2025 nog zit.
Wie wel goed zat was mijn jongste kleinzoon in het achteropstoeltje, toen hij bij mij achterop de broodbestelling naar mijn schoonmoeder hielp brengen.

Thuisgekomen had zijn broer met Lego het nodige gebouwd. We lunchten en de jongste deed een middagdutje. Opa volgde het goede voorbeeld, terwijl oma naar de volkstuin ging.
We aten 's avonds pannenkoeken, waarna we op de droge avond nog een half uurtje bij het speelveldje een balletje overtrapten en de kinderen nog wat klommen in de speelapparaten. 
De natte oppasdag was toch een gezellige geworden.