Valkenburgse Meerloop

Ik was vroeg wakker. Om half 6 ontwaakte ik uit dromenland. Ik probeerde nog verder te slapen, maar de slaap kwam niet meer terug.

Om kwart voor 7 verliet ik het bed, trok ik mijn sportkleding en mijn hardloopschoenen aan en begon ik om 7 uur aan een duurloop. Deze liep via de nieuwe fietstunnel onder de A44 naar de Maaldrift en vandaar naar het Valkenburgse meer.

Het was een prima temperatuur om in te lopen en er stond vrijwel geen wind.
Dat zorgde ervoor, dat het Valkenburgse meer er behoorlijk glad uit zag.
Bij de Kwantum Hallen, in de jaren '80 sponsor van een wielerploeg met onder andere Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper en Jan Raas in de gelederen, stak ik de weg over en liep weer richting Leiden.
Op de terugweg bleek, dat ik de "Wolkenatlas" beter had moeten bestuderen, want waar ik dacht, dat uit dit wolkendek geen regen zou vallen, bleek dit geen houdbare hypothese.
Kortom, het begon met spetteren en werd regen. Maar goed, het was nog maar anderhalve kilometer van de ruim 8, die ik op een nuchtere maag gelopen heb. 

Na het uitzweten douchte deze 67,5 kilo zware atleet zich voordat hij ging ontbijten. Om 10 uur ging ik boodschappen doen bij "De Helianth". Daar zij niet alles op het lijstje hadden, fietste ik via de Oostvlietweg door naar "Odin", waar ik de rest kocht. 
Ik fietste door naar mijn schoonmoeder, waar mijn vrouw al was. Samen reden we naar de volkstuin, waar Ada nog wat klussen ging doen. Ik ging thuis lunchen.

Na de lunch kwamen de uitslagen van het bloedonderzoek uit. Met mijn lekenblik concludeerde ik, dat er geen uitschieters waren en het er redelijk tot goed uitzag.
Ik was met name zeer benieuwd naar de PSA-waarde. Deze was 3,1. Ruim 2 jaar geleden was deze 3,4 en toen kreeg ik van de plaatsvervangende huisarts te horen: "Het is wel eens hoger geweest!"
Kortom, ik ben een tevreden mens.