Oliebollenmarathon

Het was een korte nacht. Om 1 uur lag ik na het slotconcert van "The Analogues" in bed, om 6 uur kraaide de haan.

In een lichte miezerregen fietste ik om 7 uur naar IJshal De Vliet. Het was waterkoud.

Van de belofte van "Good day sunshine" kwam voor de zoveelste dag in december niets terecht.

In IJshal De Vliet was het een drukte van belang. Een honderdtal schaatsers was afgekomen op de inmiddels traditionele Oliebollenmarathon.

Er stond om kwart over 8 een drietal pelotons aan de start: een snelle met 32 seconden als richttijd, een middengroep met 36 seconden en het rustige peloton met 40 seconden per 250 meter als doelstelling. 

De laatste groep had de kleurrijkste voorrijder, die van de eerste tot de laatste meter van de 75 rondjes het kopwerk voor zijn rekening nam. Na een loze ronde gingen de pelotons daadwerkelijk van start.

De middengroep had Jos Fugers en Frank Damen als tempobeulen, de snelste groep had er zelfs vier!

Na de 75 rondjes in een vlak schema van gemiddeld 39 seconden volbracht te hebben, maakte ik ook de 100 rondjes op kop vol. Een aanzienlijk deel van mijn peloton deed dat ook. Na deze 25 kilometer wachtte ons een warme chocolademelk en een oliebol.
Konden we meteen de verbrande kilocalorieën weer aanvullen. En zo hebben we een goede reden, om ook volgend jaar weer mee te doen met de gezellige Oliebollenmarathon....