Stemloos

Ik ben verkouden, maar voel mezelf verder wel fit. Ik kon dus gewoon oppassen vandaag. Om 6 uur stond ik naast mijn bed om met een harde wind naar Leiden Centraal te fietsen.

In Rotterdam Centraal aangekomen huurde ik een OV-fiets en reed ermee naar de plek van bestemming, waar de kleinzoons hun surprises van Sinterklaas toonden.

De oudste ging naar school en opa paste op de jongste. Dat betekende veel voorlezen, ook van het boek, dat hij van de Goedheiligman gekregen had.

Aan het eind van de middag treinde ik weer naar de Sleutelstad, waar ik in IJshal De Vliet schaatsles zou geven voor de IJVL. Mijn stem was schor, maar het zou wel loslopen, dacht ik. Tot het moment, dat ik boven 12 kinderen uit moest komen. Ik leek wel stemloos.

Ik gooide na het eerste rondje mijn programma acuut om. Ik deed alleen oefeningen, die visueel zeer duidelijk uit te leggen waren. Eerst een rondje, waarbij ik voorop reed, daarna nog een drietal rondjes met dezelfde oefening. Het hangen van het achterste been en de zijwaartse afzet werden grondig geoefend.
Halverwege had ik het geluk, dat Theo Schouten het ijs op kwam. Hij zou het uur erna de G-schaatsers trainen, maar was vroeger omdat hij zijn schaatsen op moest halen. Theo kwam mij helpen. Ik vertelde hem, welke oefening we gingen doen en Theo gaf de uitleg. Zo kwamen de start en de Steigerung uitgebreid aan bod. Had ik toch nog de helft van mijn geplande lesstof kunnen gebruiken.

Op Pedagogische Academie "De  la Salle" moesten we wel eens pantomime doen, maar stemloos lesgeven is toch een heel andere tak van sport....