Oliebollen en vuurwerk

Gisterenmiddag wist Siebe het voor elkaar te krijgen, dat het oude konijnenhok, dat als minibieb fungeert, wat hoger kwam te staan. De boomstam van een notenboom fungeert nu als verhoging, maar voor het zover was, moest er gespit en gezaagd worden. Met de zaag pakte ik ook mijn deel.

Het resultaat mocht er zijn. Bedankt, Siebe!

's Avonds aten we ouderwetse erwtensoep en daarna speelden we een spelletje.

Het werd "Ticket to ride".

Daar Siebe en Ana vandaag weer naar Asturias zouden vertrekken, openden we een fles rode wijn, die we voor een speciale gelegenheid bewaard hadden.

Vanmorgen vertrok ik bijtijds naar IJshal De Vliet voor de laatste schaatsles van 2024. In totaal kwamen er 140 kinderen op de schaatsinstuif af.



Voor de beginnersgroep op de funbaan was het thema op Oudejaarsdag voor de hand liggend: oliebollen en vuurwerk.

Met 31 kinderen was de groep van Aad Kleijweg en mij bijna even groot als gisteren: 35 kinderen. 
We begonnen met oliebollen maken. Al schaatsend roerden we in de beslagkom. Een kind merkte op, dat ze te weinig melk in het beslag had. Geen probleem: we gingen even koeien melken.
Het deeg rolden we uit op de ijsvloer, maar voordat we er mee aan de slag gingen, kwam iemand op het idee om ook appelflappen te maken.

Eerst gingen we appels plukken, deze schillen en in plakjes snijden. Daarna konden we de oliebollen en appelflappen maken door deeg van de ijsvloer af te halen. Voordat we deze zittend gingen eten, moest er poedersuiker komen. Daar zorgden we voor door te vallen en lang door te glijden. Je verzamelt dan voldoende poedersuiker!
We aten zoveel, dat we daarna met een dikke buik moesten schaatsen. Met de buik veer naar voren, kun je trouwens door de druk op de hak prima lang doorglijden op 2 benen!
Daarna was een toiletbezoek dringend noodzakelijk. We moesten overgeven. Helaas ging er wat naast de pot, zodat we de vloer moesten dweilen.

Bij het vuurwerk begonnen we voorzichtig met sterretjes, waarmee we sierlijk schaatsten. De rotjes kwamen, de voetzoekers, de Bengaalse sierpotjes, de vuurpijlen en de ratelband, die we in een lange slinger uitvoerden. Maar mijn favoriet blijft toch de gillende keukenmeiden. Met hoge kinderstemmen schaatsten we heen en terug langs de ouders, die langs de boarding stonden.
Ach ja, je moet weten, hoe je vrienden maakt....

Het schaatsen in 2024 zat er op. Na aan de Stammtisch met een aantal trainers koffie, thee en warme chocolademelk te hebben gedronken met de nodige lachsalvo's. 
Thuis gekomen stond de kilometerteller van december op 752 kilometer, hetgeen het totaal van 2024 op 10.074 kilometer bracht.

En terwijl ik thuis oliebollen at, werd er in de Stevenshof aan alle kanten vuurwerk afgestoken.