Dieren

Ik probeer voor iedere schaatsles een thema te vinden, dat als een kapstok kan fungeren voor de oefenstof van die dag. Vandaag was bij de drukbezochte schaatsinstuif in IJshal De Vliet mijn thema "Dieren".

Na even kort in de basishouding geschaatst te hebben, mochten de 35 kinderen op de funbaan plaatsnemen op het ouderwetse melkkrukje. We begonnen met koeien melken.

We stapten moeiteloos over op de paarden. Eerst maakten we een paar ritjes op de rug van het paard, waarna het paard deftig ging wandelen. Het edele dier landde op de achterkant van de hoef en gleed door over het ijs.

Vervolgens gingen we de akkers op, waar we voor vogelverschrikker speelden. Van het met stijve ledematen van het ene been op het andere vallen, kreeg je al enige snelheid. We veranderden in een vogel en deden hetzelfde: nog meer snelheid. En als een klein vogeltje in elkaar gedoken nog meer!
De vogeltjes gingen hun vleugels gebruiken en vlogen omhoog en omlaag.
Vogels leggen eieren. Dat doen ze, door zich heel klein te maken door diep op de hurken te zitten en dan te vallen. Op de billen gleden ze dan door over het gladde ijs.
Een bijzondere vogel is de ooievaar. Deze staat lang stil op één been. Dat deden wij al schaatsend.

Na een aantal keer heen en weer gegleden te hebben op de krabbelbaan, veranderden we moeiteloos in olifanten. Zeer veelzijdige dieren. Eerst reden we met de armen voor de neus als een slingerende slurf over het ijs, waarna we de olifantenoren uitvoerden door de benen tegelijk naar buiten en daarna naar binnen te duwen. Vervolgens deden we dit met halve olifantenoren. Slalommend reden de kinderen heen en weer. 

Als klap op de vuurpijl: olifanten kunnen goed stampen! Wij dus ook. Het geluid van 35 stampende kinderen mag er ook zijn!

Met 35 kinderen vormden we een lange slang, die kronkelend over de baan voortbewoog. Nu hebben slangen een tong. Deze lieten ze aan mij zien.
"We rijden straks als slang langs de ouders. Als je je vader of moeder ziet, dan mag je je tong uitsteken!", luidde de instructie. Je moet er immers niet aan denken, dat ze hun tong uitsteken naar wildvreemde volwassenen....

Nu zijn kikkers bang voor slangen, die immers graag een kikker consumeren. De kikkers sprongen dus naar de overkant van de baan.
Het werd tijd om de dolfijnen en rendieren naar de funbaan te halen. De ouders langs de kant gaven deze alternatieve rekjes aan. De 5 dolfijnen gingen naar de ene kant van de baan en de 5 rendieren naar de andere kant. De kinderen werden in 5 groepen van 7 verdeeld. Als groep moesten ze met het ene dier naar de overzijde rijden en het daar wisselen. De kopman ging dan naar achteren en zo reden de kinderen heen en weer tot iedereen op kop had gereden.
Aansluitend deden we dit als estafette en tenslotte deden we er standbeeldtikkertje mee, met dat verschil, dat je geen standbeeld werd als je getikt was, maar een stokstaartje. De dolfijnen waren de tikkers, de rendieren de bevrijders.
Al met al was het een beestachtig goede schaatsles.
Op de overige banen zag het er met 130 kinderen in totaal zo uit.



Er reden knuffeldieren rond en trainingsbeesten....