Winterluchten

Het was een drukke dag vandaag. Om 11 uur zou ik een kinderpartijtje geven in IJshal De Vliet. Voor die tijd moest ik de broodbestelling bij "De Helianth" gehaald moeten hebben. Dat deed ik onder een mooie zonsopgang.


De boodschappen bracht ik thuis en fietste meteen door naar de Marie Diebenplaats, waar ik mijn schaatsen in de trainerskleedkamer aandeed. Ik reed op de 250-meterbaan een rondje met Jaap Kroes, die net teruggekeerd was uit Amerika. Ik begrijp wel waarom.






Mark Rutte inmiddels ook....

De behendigheid, die onze voormalige premier politiek in zijn mars had, probeerde ik op de smalle ijzers over te brengen op een tiental kinderen op de funbaan. De les verliep gladjes en het tiental kinderen pikten de oefenstof snel op. Binnen drie kwartier hadden ze de basisvaardigheden aardig onder de knie. Terwijl zij nog een tijdje speelden op de funbaan, ging ik naar boven, waar ik nog een tijdje met Elfstedenmaat Frits van Huis schaatste.

Daarna fietste ik door naar het Kerstbomenasiel, waar we onze kerstboom weer ophaalden voor de feestdagen in het eind van december.

Ada was  er al en samen fietsten we naar huis toe, waar we samen lunchten.

Ada was vanochtend al naar de volkstuin geweest. Ik reed er na de lunch naar toe om van daar uit een kilometer of 7 te gaan hardlopen. Onderweg hoorde ik eenden in de sloot andere geluiden produceren, dan "kwak, kwak!"

Dat klopte ook, want het waren smienten.

Deze smiecht zag een smient oftewel een fluiteend. Duidelijk herkenbaar.
Vanaf de volkstuin liep ik naar raadhuis "De Paauw", waar ik een rondje door het park liep.




Ik zag diverse mij onbekende paddenstoelen.

De doolhofzwam.

De oranje aderzwam.

Ik ben gek op foppen, dus het fopelfenbankje past wel bij mij.
Ik liep terug naar de tuin, waar ik mijn fleece en mijn winterjas weer aantrok. Ik praatte een tijdje met de buurvrouw en zag, dat het een mooie avondschemering zou worden. Ik besloot via de Papelaan terug naar huis te fietsen.



Nadat de zon was ondergegaan, vertoonde de sluierbewolking steeds meer pasteltinten. In de Stevenshof nam ik wat foto's op de brug over de Dobbewetering.





Ik fietste door naar de molen, waar ik bij het fotograferen aan de praat raakte met iemand, die in zijn jeugd tegen Kjeld Nuis geschaatst had.

Doordat hij bij een wedstrijd onderuit geschaatst was, had hij een enkelblessure opgelopen en was hij gaan roeien. Met succes, want hij is Europees jeugdkampioen geworden.


En zo levert een mooie avondschemering ook nog een mooi verhaal op.

Eenmaal heeft hij Kjeld Nuis op de schaats verslagen.

En dat kan niet iedere schaatser zeggen....

Hoe dan ook, winterluchten zijn de mooiste luchten!

Blijdorp

In de Herfstvakantie had ik mijn kleinzoons voor het laatst gezien, dus opa greep zijn kans om nog een dagje op de jongste kleinzoon te komen passen met beide handen aan. Ik moest er wel wat voor over hebben, want om half 6 ging de wekker.

Na wat fruit te hebben gegeten fietste ik naar Leiden Centraal, waar ik de intercity naar Schiedam nam. Daar moest ik overstappen op een pendeltrein naar Rotterdam Centraal.

Bij mijn oudste dochter aangekomen, bracht ik de oudste naar school, waarna ik de jongste thuis ophaalde. Met hem fietste ik naar . We namen de entree bij de flamingo's.

Normaal kun je hier rondlopen, maar vanwege de vogelgriep was de toegang tot deze grote vogels (terecht) verboden. We hadden een uitmuntend alternatief: de binnenspeeltuin. Daar bleven we zo'n 3 uur, waarbij mijn kleinzoon alle energie eruit gooide. De vierjarige viel dan ook prompt in slaap, toen we thuis kwamen en hij "even" op de bank ging liggen.
Ik ging om half 4 richting Rotterdam Centraal voor de pendeltrein en de intercity naar de Sleutelstad. Daar zou ik voor de IJVL schaatsles geven in IJshal De Vliet. Ik gaf dezelfde schaatsles als de afgelopen dagen, alleen de uitvoering was de beste van de 3 lessen.

En dat was leuk, want met 20 kinderen was het ook mijn drukste schaatsles van deze week.

Intervaltraining

Vanmorgen sliepen we tot kwart voor 7. Ik mat de bloeddruk. De bloeddrukmeting is structureel lager dan in de periode tussen de reis naar Asturias en het baanrecord. Waaruit maar weer eens blijkt, dat een langdurige inspanning goed uit kan pakken voor de gezondheid.

Na het ontbijt fietste ik naar IJshal De Vliet, waar ik met een tiental "Krasse knarren" de gebruikelijke 100 rondjes zou gaan rijden.

Het zou een soort intervaltraining worden. Het ging beter dan afgelopen dinsdag. Ik kon meer snelle rondjes schaatsen, maar het tempo kon ik niet vasthouden. Mede doordat de snelsten van het peloton soms rondjes 31 reden. Dat zit er sowieso niet in, maar in deze herstelfase al helemaal niet. 
Desondanks kon ik prima leven met een snelste ronde in 35,4 en een 5 kilometers van 37-ers en 38-ers. Ik was er tevreden mee.

Toen ik na de training de trap af liep, zag ik op het sedumdak een paddenstoel staan.

Na de gezellige afsluiting bij de koffie en thee fietste ik naar "De Helianth", waar ik de nodige etenswaren kocht. Met 2 volle fietstassen reed ik in het winterzonnetje naar de volkstuin, waar ik verwachtte, dat Ada er was. Ze bleek nog thuis te zijn. Geen probleem, want het was heerlijk fietsweer.
Thuis zag ik onder onze minibieb prachtige paddenstoelen staan, die er gisteren nog niet waren.


Het bleken glimmerinktzwammen te zijn. Hoewel deze eetbaar zijn, hield ik het na me gedoucht te hebben maar bij mijn zoutarme brood. Wel zo veilig.
Om kwart voor 4 fietste ik weer naar IJshal De Vliet. In een mooie avondschemering deed ik dat met een kleine omweg via de Oostvlietweg.

De les voor de 12 kinderen van de IJVL was dezelfde als gisteren, maar wel een verbeterde versie. De oefeningen, die toen goed liepen breidde ik uit, de oefeningen, die minder uit de verf kwamen, hield ik minder lang. Al met al was het een heerlijke sportdag geworden.

Gasloos koken

De Stevenshof gaat van het gas af. Vandaag stond er een afspraak met iemand, die namens de woningbouwcorporatie kwam kijken, hoe dat het beste aangelegd kon worden in onze woning en wat we te zijner tijd leeg moeten ruimen.
De afspraak stond ingepland tussen 10.00 en 15.00 uur, een rekkelijke afspraak, die inhield, dat je die tijd geacht werd om thuis te zijn. Dat deden we dan ook. Ik fietste vroeg naar de Boerenmarkt voor wat boodschappen, zodat ik om kwart over 9 weer binnen was.

Om 11 uur was de man van Gasloos koken er. We werden er een stuk wijzer van. En het gaat sneller dan we dachten. Vermoedelijk gaan we in januari of februari van het gas af.

Heel fijn, want dan zijn we meteen verlost van het dubbele vastrecht, dat Vattenfall ons in rekening brengt voor zowel gas als voor stadsverwarming.
Ada en ik lunchten samen, waarna mijn vrouw naar de volkstuin toe ging. Ik deed nog een klus voor "Glibbers op glissen", voordat ik naar IJshal De Vliet fietste. Daar zou ik om half 5 schaatsles gaan geven aan kinderen uit Oegstgeest. Daar ik bijna de hele dag binnen had gezeten, fietste ik via de Vlietlanden en Zoeterwoude naar de kunstijsbaan toe. Het was nog steeds absurd warm voor de tijd van het jaar.

Met een tiental kinderen was mijn groep compleet. De les had een serie oefeningen rond diep zitten met daarbij het laten ervaren, dat laag schaatsen niet hetzelfde is als diep schaatsen. Aan het eind deed ik dat ook met pylonen. Eerst moesten ze met een pylon in de linkerhand de bocht nemen, daarna met de pylon in de rechterhand. Enkele kinderen kwamen erachter, dat je dan naar buiten schaatst. Je gaat immers in de richting van de kant, waar het zwaartepunt van je lichaam naar toe overhelt.

Belangrijk om te weten als je gas gaat geven in de bocht!

Hersteltraining

Als je een flinke inspanning hebt verricht, dan kun je in het algemeen de eerstkomende training niet voluit gaan. Dan wordt het een hersteltraining. Een training met de rem erop.

Op weg naar IJshal De Vliet fietste ik in een lichte regenbui, terwijl in het oosten het morgenrood gloorde.

Nu is het rijden van een baanrecord geen routineklus voor me. Ik ben Jordan Stolz niet!


Desondanks had men de trap naar de trainerskleedkamer feestelijk versierd, zodat ik met alle egards ontvangen werd bij mijn eerste training van de "Krasse knarren" na het baanrecord.

Dat schiep verwachtingen, die ik slechts ten dele waar kon maken. Na een tweetal rondjes inrijden begonnen we met een tiental "Krasse knarren" aan de piramide van 100 rondjes. Frits van Huis, die net uit Zuid-Afrika was aangekomen en mogelijkerwijze over de piramides van Egypte was gevlogen, mocht het bal openen.

De eerste series gingen gelukkig niet al te hard, zodat ik het bij kon houden. Bij de eerste serie van 16 rondjes ging het dusdanig hard, dat ik moest lossen. Ik ging in eigen tempo door en werd op een rondje gereden. Dat gebeurde ook met de 5 kilometer, die ik "gewoon" op kop reed. Ik werd door de kopgroep op 3 rondjes achterstand gezet, ondanks dat ik constant 37-ers en 38-ers reed.
De Diesel was echter op stoom gekomen en er volgde zowaar een serie met een drietal 36-ers, terwijl de slotronde in 35,6 ging. De hersteltraining in een lang lint van wel 20 schaatsers was goed verlopen.

Na de koffie en thee in de kantine deed ik in de Leidse binnenstad een paar boodschappen, waarna ik doorfietste naar de volkstuin, waar mijn vrouw op deze wederom extreem warme decemberdag bezig was.

Daarna trapte ik naar huis, waar op het midden van de dag een soort avondschemering te zien was.


Na de hersteltraining had ik de benen lekker losgereden.