Gisteren was het een bijzondere sportdag. Allereerst was er een heuveletappe in de Tour de France, waarbij klassementsleider Tadej Pogacar met een felle demarrage bergop zijn voorsprong nog voor de Pyreneeën wilde vergroten. Maar in de sport komt het niet alleen op spierkracht aan, maar ook op hoe sterk je mentaal bent. Jonas Vingegaard knokte zich terug en de laatste twee Tourwinnaars vochten op de slotklim een prachtige eindsprint uit, die door de Deen gewonnen werd.
Dit belooft wat voor de laatste bergachtige week in de Tour!
Op hetzelfde moment begon in Dortmund de befaamde Oranjemars.
Met 100.000 deelnemers, een vijfde minder dan de totale bevolking van Leiden, was het een waar volksfeest in Duitsland.
Men was klaar voor de kraker tussen Oranje en Engeland.
Nederland begon voortvarend. Na 7 minuten schoot Xavi Simons de 1-0 binnen. Uit een wel heel makkelijk gegeven penalty maakte Harry Kane gelijk. De rest van de eerste helft kwam Oranje er niet meer aan te pas, maar het bleef wonder boven wonder gelijk.
De tweede helft had veel weg van schaakvoetbal met af en toe spanning voor beide doelen. Bij het ingaan van de blessuretijd schoot invaller Ollie Watkins Engeland naar de finale.
We hadden de warrig fluitende scheidsrechter niet bepaald mee, maar eerlijk is eerlijk: over de hele wedstrijd gezien was Engeland beter. We lagen eruit!
Dat deden we vanmorgen ook, al was het toen meer vanuit een liggende houding uit bed stappen. Ada ging zwemmen in het Valkenburgse meer en ik fietste met haar mee. Terwijl zij in het koude water zwom, deed ik in oranje kleding aan de waterkant een korte droogtraining.
Na met mijn vrouw ontbeten te hebben, fietste ik naar het huis van de eveneens in oranje geklede Aad Kleijweg voor de inmiddels wekelijkse intervaltraining in park "Cronesteyn".
Na de rek- en strekoefeningen begonnen we aan de serie van 3 lopen van een kilometer. Alleen de tweede zouden we voluit gaan. Maar ja, je iets voornemen en iets doen zijn soms verschillende dingen. De eerste kilometer ging in 4.27. Dat was 10 seconden sneller dan de eerste loop van vorige week. De tweede ging inderdaad het snelst. Halverwege zaten we op 2.02. Aad kon de tweede helft nog wat versnellen en finishte in 4.02. Ik deed er 6 seconden langer over, maar zelden liep ik een kilometer in 4.08. De slotkilometer ging in 4.14 hetgeen 6 seconden sneller was dan de toptijd van vorige week. Kortom, de Oranjeloop was volledig geslaagd!
We liepen terug naar het huis van Aad, waar we in de tuin muntthee dronken, terwijl we bijpraatten en genoten van een zestal mezen. Zowel koolmezen als pimpelmezen. De passiebloem stond in bloei en de bijen vlogen af en aan.
Na een afspraak voor volgende week gemaakt te hebben, fietste ik naar "De Helianth" waar ik nog wat fruit haalde. Ik bracht een half bakje aardbeien naar mijn schoonmoeder, de andere helft nam ik mee naar huis. Ik reed een mooie omweg via de Horstlaan en de landgoederenroute, zodat ik na een korte droogtraining, een pittige Oranjeloop en in totaal 40 kilometer fietsen me kon gaan douchen op deze droge zomerdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten