Gelada's

De wekker ging om kwart voor 6. Een uur later moest ik de trein naar Rotterdam halen om op onze kleinzoons te passen. In het donker fietste ik naar Leiden Centraal. Hoewel de weersverwachtingen niet bijster goed waren, kwam ik droog over.
Samen met mijn jongste kleinzoon bracht ik de oudste naar school, waarna wij samen doorreden naar Blijdorp, waar we nog even moesten wachten voordat de poorten open gingen.

Het begon te spetteren en we gingen als eerste naar de gelada's. Wie het begrip Alfamannetje met eigen ogen wil aanschouwen, moet eens een tijdje naar deze apen kijken.





Via de wallaby's gingen we naar de binnenspeeltuin.

Daar speelde opa mee met zijn kleinzoon. Terwijl het buiten druilerig was, waren we binnen droog. Tussen het spelen door gingen we naar de tropische vogels: "Ik wil naar de toekans". 

In deze tropische kas was ook de Victoria Amazonica, de grootste waterlelie ter wereld.

Tijdens het verstoppertje spelen in de overdekte speeltuin kwam Ada binnen stappen. Het was inmiddels 12 uur. We namen nog wat lekkers, voordat Ada met de jongste naar de bakker ging en ik de oudste van school haalde. We lunchten thuis en daar het de hele middag druilerig was, bleven we binnen, waar de kinderen met hun eigen speelgoed speelden en opa een uiltje knapte.
Na de warme maaltijd met aardappels, boontjes, wortels en worst, fietsten we naar Rotterdam Centraal. Het autoverkeer in de binnenstad stond behoorlijk vast. Als fietser gingen we veel sneller!

Pas toen we in de Sleutelstad waren, gingen de hemelsluizen echt open. In regenpak trapten we naar huis.