Voerstreek

Om 9 uur vertrok ik op mijn racefiets naar Leiden CS, waar ik de trein naar Maastricht zou nemen. De reis liep zeer voorspoedig. Zodoende zat ik om half 1 al op de fiets naar Cadier en Keer om vandaar door het mooie Zuid-Limburg naar Noorbeek te fietsen. Al vrij snel had ik een afdaling van 15% te pakken. Die heb je in de Randstad niet, dus dat was even wennen.

 Om 2 uur was ik bij ons huisje in Terlinden, waar we met een deel van de trainingsgroep 2 nachten zouden verblijven. Want dat is altijd de vraag, als je ergens gaat verblijven, waar je nog nooit eerder bent geweest: "Where you gonna sleep tonight?"  

Ik was de eerst aangekomene. Om 3 uur was iedereen aanwezig van degenen, die vrijdagmiddag zouden arriveren. Met 6 personen gingen we alvast het terrein verkennen, terwijl Jaap Smit ging mountainbiken. Jaap de Gorter, Pieter Smit, Letty Ruhaak, Hans Boers, Jos Drabbels en ondergetekende fietsten naar Gulpen, waar de Gulpenerberg op het programma stond. 

Zonder triple een zeer pittige klim, maar stoempend lukte het om het zwaarste stuk door te komen. Via Slenaken reden we over de Grensweg naar Teuven in België. Bij de klim uit Teuven viel onze groep in 2 delen uiteen. 

Waar onze groep wederom uitblonk in volstrekte individualiteit, de achterhoede, waar ik zoals gewoonlijk toe behoorde, zag in de verte 3 personen aan komen fietsen in het "oude" IJVL-wielershirt, waarin ik ook rondreed. Janus van Liemt, Jan Vandenbussche en Rob Schouten waren met iemand uit Alphen een lang weekeinde in de Voerstreek. 

Na afscheid genomen te hebben van deze IJVL-ers, reden we door naar Aubel. Daar ik met afstand de slechtste daler van de groep ben, viel er regelmatig een gat. Meestal kon ik in de klimmen weer naar het wiel van nummer voorlaatst toerijden. 

Toen wij langs Val Dieu naar 's-Gravenvoeren reden vanaf Aubel, reden we lang door een behoorlijk vlak dal. Wat ik ook probeerde, de afstand tot de anderen werd steeds groter, terwijl er toch duidelijk 41 km op mijn teller stond! In 's Gravenvoeren namen we om 5 uur afscheid van Pieter en Letty, die voor de inkopen voor het weekeinde gingen zorgen. Onderwijl (be)zochten wij een terrasje, waar cappucinno en Val Dieu blond werden besteld. Via Altembrouck klommen we weer naar Nederland, waar we in Terlinden een verkwikkende douche namen, voor we aan tafel plaats konden nemen. De eerste 74 km van dit fietsweekeinde zaten er op.

Onder het eten dacht Jaap de Gorter, dat hij een historisch moment zou beleven: ik zou een biertje weigeren! Hij had mij veel principiëler ingeschat, dan ik was. Jaap had echter buiten de waard gerekend. Ik accepteerde het blikje Amstel-bier met Feyenoord-logo! Hoe was die reclame uit een grijs verleden ook alweer? "Het enige wat je weggooit, is de verpakking!"