Safaritent in Schipluiden

Vrijdagmorgen moest ik gewoon werken. De zwarte canvastas was verruild voor de 2 rode Ortliebtassen en ik vertrok naar filiaal Hoornses/Rijnsoever. Daar ik  niet van plan was mijn bedrijfskleding mee te nemen op een kampeerweekeinde, deed ik het een dagje zonder. Na 33 jaar werken herkennen de klanten mij nog wel....

Om 10 over 1 stapte ik op de fiets en reed naar mijn schoonouders toe, waar Ada 's ochtends geholpen had. Samen fietsten we naar Voorburg 't Loo, waar we de Randstadrail namen. De fiets namen we mee. Vanaf  het dichtstbijzijnde station was het nog een kilometer of 2 fietsen voor we konden zien, hoe hard Faas in 4 weken tijd gegroeid was.

Na dit leuke familiebezoek fietsten een trotse opa en oma naar Zweth. Via het mooie recreatiegebied Midden-Delfland trapten we naar Schipluiden.

Nu ken ik 1 inwoner van Schipluiden persoonlijk: Tineke Dijkshoorn-Olsthoorn. Voor veel mensen zal het een onbekende zijn, maar dat is volkomen ten onrechte. Zij won in 1986 de Elfstedentocht!

De eerste keer, dat ik haar tegenkwam was op de Gouwzee. Daarna kwam ik haar tegen op Flevonice 

en bij de premiere van "Tien jaar wachten op applaus".  Stiekem had ik gehoopt haar toevallig tegen het lijf te lopen, maar dat gebeurde helaas niet.

Maar het Pinksterweekeinde was er niet minder om. Met een groep vrienden verbleven we na 53 kilometer fietsen op camping "Het Zonneveld", waar we sliepen in een safaritent.
De naam klopte niet. Het was bewolkt op deze koude dag. In de camper van Rob en Margriet namen we met Bas en Nel een biertje en een rode wijn en warmden langzamerhand op tot Tim en Sheila kwamen.

We begaven ons naar de safaritent. De voortent was ruim genoeg om met 8 personen te kunnen zitten. Terwijl Tim de boel gezellig maakte met de onvermijdelijke lichtsnoeren, kookten Bas en Nel  de rijst met kipkerry. Met Cliff Richard op de achtergrond lieten we ons deze maaltijd goed smaken.

Dankzij het straalkacheltje was het behaaglijk in de safaritent. Aan het eind van de avond deden we boerenbridge. Ik had een flitsende start, maar aan het eind stokte het een beetje. Daar het te laat werd om het kaartspel af te maken, stopten we halverwege met een tussenstand, waarbij Bas en Nel op kop gingen. Mijn vrouw en ik konden uittesten, hoe een stapelbed in een safaritent sliep.