Veluwe en Utrechtse Heuvelrug

Om half 6 werden we wakker voor een sanitaire stop. We wandelden naar het toiletgebouw en kropen weer in de slaapzak. Ada dommelde weer in, bij mij kwam de slaap niet weerom. Mijn moeder placht te zeggen: "Al slaap je niet, je rust toch!"
Om 7 uur stapten we uit bed en gingen ons douchen, waarna ik de binnentent leegruimde. Daar de buitentent nog behoorlijk nat was, ontbeten we eerst om vervolgens de tent in etappes op te ruimen. De buitentent hingen we te drogen over een hek. Deze ging als laatste in de fietstas.
Om 9 uur verlieten we "Het Speuldersbos", waar in het raam van de kantine een bord stond met de tekst: "Camping, waar je een vermogen betaalt om te leven als een zwerver."
We fietsten naar Garderen om bij bakker Schreuder brood, een taartje en 2 gebakjes voor de jongens te halen. Hiermee reden we dezelfde weg terug, maar wel even verder tot bij "Bok", waar opa verder mocht lezen in "Donald Duck in Friesland".

De andere opa en oma werden gehaald toen de koffie klaar was. Op het terras van het huisje genoten we van de taart. De kinderen hadden Dinoland nog weer wat groter en mooier gemaakt.

Rond een uur of 11 reden we weer naar Garderen, waar we bij bakker Schreuder nog wat brood haalden voor morgen. Door de bossen reden we naar Voorthuizen, waar we over een enorme camping naar het dorp fietsten. Op een bank in de schaduw namen we om half 1 onze lunch. 

Daarna reden we over onverharde wegen, die soms leken op mountainbikepaden, naar Zwartebroek toe. Dat klopte, want we hadden allebei een zwarte broek aan. Onze wielerbroeken.

Via Zwartebroek zigzagden we naar Hoevelaken en vandaar naar Amersfoort.
Door de ooit zelfstandige gemeente Hoogland reden we langs de Eem naar Oud-Soest, een ons onbekend pareltje op een oude stuwwal.

Zo koersten we op Soest aan, vanwaar we over bosrijke dreven naar landgoed Pijnenburg pedaleerden. Via Maartensdijk kwamen we uit bij natuurkampeerterrein "Fazantenhof". Hiervoor zetten we voor de laatste keer dit jaar onze tent op. We stonden op deze boscamping vlak bij het toiletgebouw. En vlak naast de foodtruck!
Terwijl Ada de zoete aardappel met gemengde groente kookte, bestelde ik 2 vegetarische burgers. Het smaakte na ruim 60 kilometer fietsen prima. Net als de Skyr met muesli, honing en aardbeien.

Brandon McNulty won verrassend de proloog in de Vuelta a España. Met 170 punten stond "Lagos de Covadonga" 179e in het klassement.

Bij de receptie was een overdekte ruimte, waar ik mijn mobieltje oplaadde en het dagboek bijwerkte, terwijl Ada verder las in "Een vlecht van heilig gras" van Robin Wall Kimmerer.

Rond een uur of 10 zochten we de tent op op deze vrij frisse avond.