DDR

Het zal niemand ontgaan zijn, dat vandaag gevierd wordt, dat vandaag precies 20 jaar geleden "de Muur" gevallen is. In heel Oost-Europa kwam de geest uit de fles. Van de Franse president Charles de Gaulle is het beroemde citaat: "Ik hou zo veel van Duitsland, dat ik blij ben, dat er twee zijn!" Maar eindelijk was daar dan toch, ruim 40 jaar na afloop van de Tweede Wereldoorlog, de uitgestelde bevrijding. Er waaide een wind van verandering.

De val van "de Muur" luidde tevens de val in van het meest succesvolle land op sportgebied: de DDR, oftewel de Duitse Doping Republiek. Er was, om de DDR "op de kaart te zetten" voor gekozen om zoveel mogelijk (Olympische) medailles in de wacht te slepen, vooral op de individuele sporten. En het moet gezegd: ze pakten het met Duitse Gründlichkeit aan. Naast talentherkenning, toch de basis om tot topsport te kunnen komen, gebeurde dit vooral door systematisch dopinggebruik.
Kinderen werden onderzocht op hun sportcapaciteiten en er werd gekeken, welke sport het beste bij hun lichaamsbouw paste. En met de Stasi op de achtergrond was je het natuurlijk snel eens met de door de Heilstaat uitgekozen ideale sport voor jou. Vervolgens gingen de uitverkoren sporters naar internaten, waar naast veel trainingsarbeid ook de spuit druk werd gebruikt. Vooral (mannelijke) hormoonpreparaten kwamen er aan te pas. Dit verklaart ook, waarom de DDR bij de vrouwen het schaatsen 2 decennia kon overheersen, maar bij de mannen niet door kon breken.
Hoe zouden de schaatsters uit deze periode zich achteraf voelen? Jarenlang heb je je het leplazarus getraind om steeds 3 DDR-vrouwen op het podium te zien staan, en je weet nu hoe dat zo kon....

Het DDR-systeem van systematische doping is begin jaren '90 opgepikt door de Gewiss- wielerploeg, die systematisch met epo aan de slag ging. De gevolgen van deze cultuuromslag zijn tot op vandaag merkbaar in het wielerpeloton. Wat dat aangaat was de Duitse Doping Republiek een echte trednsetter!