dinsdag 12 juli 2011

Stedenroute

Het was twee dagen achtereen afscheid nemen. Gisteren een definitief afscheid. Op een mooie, warme zomerdag brachten we tante Magch naar haar laatste rustplaats. Daar zal haar stoffelijk overschot rusten bij haar man Niek Maaskant, die een paar jaar geleden is overleden. Twee krakende wagens, die heel lang mee gingen.

Toen ik Ada net kende, was een van mijn eerste kennismakingen met mijn schoonfamilie het zilveren huwelijksfeest van oom Niek en tante Machg. De een had al een zware hartaanval gehad, de ander had al jarenlang suikerziekte. Desondanks wisten ze 25 jaar later hun gouden huwelijksfeest nog te vieren.
's Avonds aten we in de tuin pannenkoeken. Onze middelste dochter bleef ook thuis slapen, daar ze vandaag met Siebe naar Bilbao zou vliegen. Alle spullen werden bij elkaar gezet voor de volgende dag.
Het programma werd op Siebes initiatief aangepast. Ronald Meijer zou het duo met de auto naar Schiphol brengen, zodat wij niet naar de luchthaven zouden hoeven met onze fietsen. Om kwart over 9 namen we tijdelijk afscheid van Siebe en zijn zus, waarna wij zelf onze fietsen pakten en naar Leiderdorp fietsten. Daar namen we de Ruigekade en reden over het fietspad om Hoogmade heen. Bij de brug met de 3 schaatsers reden we de Does over.

Na een stukje langs de A4 gefietst te hebben, sloegen we rechtsaf, het parcours van de Braassemloop op. Langs de Wijde Aa reden we naar Roelofarendsveen, tot we bij de veerpont naar Rijnsaterswoude kwamen. Na twee keer € 0,90 betaald te hebben, mochten we op deze bewolkte, maar warme dag overvaren.
Aan de overkant zagen we een afgeplakt vlak op een knooppuntenbord. Je zag nummer 18 door de witte sticker heen, dus wij probeerden de doodlopende weg.

Helaas voor ons: deze weg liep vlak voor Leimuiden echt dood. Via Rijnsaterswoude kwamen we zodoende in de geboorteplaats van Bob de Jong, de wereldkampioen op de 5 en 10 km schaatsen.
Op het terras van de stempelpost van de Joop Zoetemelk Classic namen we koffie en chocomel op ongeveer het moment, dat Siebe en zijn zus de lucht in gingen.

We reden door naar de Westeinderplassen, waar we tot Kudelstaart tegen de harde noordoostenwind optornden. Onze beloning was een zitplaats met uitzicht op de watertoren van Aalsmeer aan het water, waar ik in een grijs verleden samen met Bas Warnink mijn eerste officiële toertocht heb volbracht.
Na de 4 boterhammen weggewerkt te hebben, vertrokken we langs het voormalige fort Kudelstaart naar De Kwakel, waar we de Stedenroute oppikten.

Deze bracht ons naar de Amstel, waar we een jaagpad langs deze rivier volgden. Bij wereldstad Bilderdam pasten we onze route aan. In plaats van door te rijden naar de Langeraarse plassen, zoals ons plan was, lieten we ons verrassen.
Via een volgend jaagpad reden we naar Nieuwveen, waar we aan de overzijde van het water eerst over een onverharde weg naast een nieuwe golfbaan aan het mountainbiken waren om vervolgens over een ander jaagpad bij Korteraar uit te komen.
Vlak voor Aarlanderveen was er een splitsing in de Stedenroute. Wij kozen voor de variant via Alphen aan den Rijn. Door deze stad trapten we door naar`het fietspad naar Boskoop. Halverwege bogen we af naar Klein Giethoorn om zo in Hazerswoude-Dorp uit te komen.
Via het Molenpad reden we van Zoeterwoude-Weipoort naar Zoeterwoude toe om via de Vrouwenweg Leiden weer binnen te rijden. Bij Intratuin kochten we nog wat tuinplanten, voor we thuis waren na ruim 90 km fietsen.
De bewolking begon al dikker en dikker te worden. Daar volgde ik de finale van de Touretappe, met wederom een massasprint.

Geen opmerkingen: