Terwijl de Tour de France in de laatste kilometers van de door Thor Hushovd gewonnen etappe eindelijk ontbrandde, waardoor ik in de Tourtoto naar de 400e plek opklom, ontvingen wij een opbeurend mailtje van Annerieke van der Beek met de opbeurende kop "dat wordt weer genieten vanavond...." en een link naar buienradar. Dat beloofde, net als vorige week, weer een natte droogtraining te worden. En als ik eerlijk ben, toen ik om half 6 vanaf mijn werk naar huis fietste, zag het er inderdaad zeer dreigend uit in de verte, terwijl ik nog steeds in het zonnetje reed. Thuis gekomen stopte ik, als een gewaarschuwd mens, die voor twee telt, een extra set droge kleren in mijn sporttas, alvorens ik ging koken. Om 7 uur fietste ik naar Jos Drabbels, waar vandaan we met hetzelfde gezelschap als vorige week naar Katwijk-Noord vertrokken. Waar een week geleden dit het voltallige gezelschap was, kwamen er nu gelukkig ook anderen opdagen, waaronder het Brabantse IJVL-lid Arien Stuijt. Geheel democratisch werd ik als droogtrainer aangewezen op het parkeerterrein, waar zich een religieus debat ontspon, hetgeen ze in Katwijk wel gewend zijn. Terwijl de zon nog steeds scheen en de dreigende lucht nog steeds in de verte hing, zei Hen van den Haak: "Aan de kust blijft het gewoon droog." De Limburger Jos Drabbels had de voorspelling van onze weerprofeet onderweg ook al gebagatelliseerd, hetgeen Annerieke de uitspraak ontlokte: "Dit is een Roomse samenzwering!" Om het Roomse complot compleet te maken, werd ik vervolgens democratisch aangewezen al trainer. Nou, dat heeft men geweten, want om de titel van de door Kick van der Veer verzamelde en zeer lezenswaardige verzameling cabaretteksten te citeren: "Ik ben mij er eentje!"
We begonnen gewoon met hardlopen richting Noordwijk, waarna we na een kilometer naar het mulle zand bij de duinen liepen. Met stopsprongen gingen we hier omhoog. Geruststellend zei ik er bij: "Je hoeft niet in het prikkeldraad te springen, hoor." 
We liepen terug naar het natte zand, waar we een Steigerung deden, om aansluitend een meter of 500 door het mulle zand van de nieuw gevormde kleine duinenrij te lopen. De laatste kilometer naar Huis ter Duin deden we de slalomloop. Bij dit hotel deden we op de trappen, onder bewonderende blikken van de hotelgasten, de oefeningen, die we ook bij station Leiden Lammenschans doen. Het hotel was tevens het keerpunt, zodat we nu naar Katwijk konden gaan lopen. Op de heenweg had ik gezien, dat er bij de tweede strandtent een vrij steile helling mul zand was. Hier was de opdracht om de schaatsstappen omhoog te doen. De mensen op het terras zagen daarna de topper van de avond: in het vlakke zachte zand bij het terras deden we schaatssprongen met val. Op natuurijs is een val niet altijd uit te sluiten, dus het is handig om af en toe te oefenen, hoe je je val kunt breken. Met nog een Steigerung en buikspieroefeningen kwam de zwaarste oefening er als apotheose nog aan: hardlopend een duinopgang op. Over het schelpenpad langs het fietspad liepen we naar het parkeerterrein terug, met een extraatje, die Hans Boers en ik ons opleggen, als we samen in de duinen trainen: als het omhoog gaat, moet je extra aanzetten. Het is zwaar, maar voor je conditie is het puik.
We pakten onze trainingsjacks en begaven ons naar het terras van "'t Wantveld", waar we in het zonnetje het vochtverlies konden compenseren. We mochten op een klein stuk van het terras ons plekje zoeken, daar de strandtent en meer dan de helft van het terras was afgehuurd voor een bruiloft.
Ik weet niet, welk duo het bruidspaar was van de eerder door Abdelkader Benali prachtig beschreven "Bruiloft aan zee", maar ze hadden in ieder geval een prachtige zomeravond, terwijl in het oosten de lucht nog steeds dreigend in de verte hing. Als toegift van onze droogtraining hadden we ook nog eens een prachtige zonsondergang, waarbij we de rode zon in de zee zagen zakken. 
Annerieke mag dan geen groot weerprofeet zijn, de aanhef van haar mailtje was wel juist voorspeld: "Dat wordt weer genieten vanavond...." Onderweg naar huis onthulde Jos haar het geheim achter de Roomse samenzwering op deze gezegende zomeravond: "We hebben gewoon genoeg weesgegroetjes gebeden!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten