vrijdag 21 april 2017

Het blijven Duitsers....

Het programma voor vandaag werd gisteren in elkaar gezet. Dit gebeurde middels mailverkeer. Zoals u van mij gewend bent ging dat met veel subtiliteit gepaard. Iemand, die net aan zijn knie geopereerd was kreeg dit toepasselijke lied toegestuurd.

Met daarbij wel een hart onder de riem: "Knap maar gauw weer op, zodat je deze actie weer uit kunt voeren".
Denk nu niet, dat ik de enige ben, die dit soort humor hanteert. Toen ik na een kaakoperatie bezocht werd door een paar klasgenoten van de HAVO hadden die doerakken een zak noten voor me meegebracht, terwijl ik 6 weken op vloeibaar voedsel moest leven. Ik kon er hartelijk om lachen.
Na wat mailtjes over en weer sloot ik af met de wedstrijd Schalke '04-Ajax in de kwartfinale van de Europa League.
"Wij komen 's avonds. Als het goed is horen we, tegen wie Ajax in de halve finale komt. Maar ja, eerst die laatste minuut maar doorkomen. Het blijven Duitsers...."
Hetgeen 's avonds wel bleek. Ajax werd bij vlagen helemaal weggespeeld. Na de 2-0 kreeg Joël Veltman een rode kaart en met 10 man begonnen de Ajacieden aan de verlenging. Toen Schalke op 3-0 kwam leek alles beslist. Maar Ajax liet zich niet verSchalken. Nick Viergever liet zien, dat je geluk soms af kunt dwingen. Door zijn doelpunt kantelde de wedstrijd.

Na de misplaatste instelling van "Dat doen we wel even" na de gala-voorstelling in Amsterdam toonde de Amsterdammers mentale weerbaarheid. Maar mijn verwachting, dat een Duitser in de laatste minuut zou kunnen scoren, werd bewaarheid. Gelukkig had Peter Bosz de tegenwoordigheid van geest gehad om een Duitser in de voorhoede te zetten. Door het doelpunt van Amin Younes werden de Duitsers in de 120e minuut verslagen met hun eigen specialiteit.

In de halve finale komt Ajax uit tegen Olympique Lyon.

Vanmiddag fietste ik vanaf mijn werk naar Joep, waar Ada van huis vandaan naar toe gereden was. Het was onderweg zeer druk in de Bollenstreek. Morgen is immers de bloemencorso.

We liepen gedrieën een blokje om, voordat we zwarte bonensoep aten.

Met een redelijk gevulde maag trapten we naar de Haarlemmerhout, waar we Willem bezochten, die een uitzicht had op de velden van de Koninklijke HFC.

Na gezellig gekletst te hebben over elkaars wel en wee fietsten we naar station Heemstede-Aerdenhout, waar we met de fiets in de trein langs de bollenvelden terugreisden naar de Sleutelstad.

Geen opmerkingen: