Rendier

In de tijd dat ik nog voetbalde bij DIOS in Nieuw-Vennep was ik het beslist niet, maar met schaatsen sta ik te boek als trainingsbeest. Op de dag voor Kerstmis mocht dit trainingsbeest zowaar een keer voor rendier spelen. Henk Heuzen had bij de schaatslessen voor kinderen afgelopen maandag het pak van een Kerstman aangetrokken.
Maup Honcoop zei, dat hij wel een slee kon regelen.
Al filosoferend aan de bar kwamen we er op, dat er dan rendieren bij moesten. Henk zou bij een feestartikelenwinkel geweien regelen en ik meldde me direkt aan als rendier, samen met Maup en Hans van der Plas. Dit soort verkleedpartijen was ik wel gewend. In mijn jeugdjaren heb ik 15 jaar meegedraaid als vrijwilliger bij het Midwinterfestival in Nieuw-Vennep, een nog steeds bestaande instuif voor kinderen in de lokale sporthal, toendertijd in "de Vespohal", tegenwoordig in "de Estafette". Ze moeten intussen in de buurt van de 40e editie zijn.

Uit de verkleedhoek haalden we de meest excentrieke kledij, waarmee we, soms zelfs geschminckt, de stemming er al aardig in wisten te krijgen. Vaak regelde ik de openingsact: een paar clowns, iemand in een ijsberenpak en een vierpersoonstandem met ook nog iemand op de bagagedrager. Dit laaste ging bij het opstappen in de kleedkamers ten koste van een wastafel.
Wat ook heel leuk was: toen de voorzitter van het organisatiecomité na zoveel jaren trouwe dienst afscheid nam, mocht hij het Midwinterfestival openen door een lint door te knippen. Welke onverlaat had nu een ijzerdraad in dat lint gedaan? Bert van der Vliet vatte het sportief op: "Ik wist wel, dat er een rotgeintje was uitgebroed!"
Maar wie kaatst kan de bal verwachten. Toen Bas Warnink en ik 10 jaar "meedraaiden" met het MWF, kregen we een slagroomtaart aangeboden. Voor de foto moesten we tegelijk een flinke hap nemen. Beste mensen, wij hebben een veel beter dieet dan Sonja Bakker: één hap van een taart met scheerschuim en je hoeft gelijk niets meer!!!

Met deze rijke ervaring in het achterhoofd glibberde ik op de fiets naar de IJshal aan de Vondellaan. In de kleedkamer kregen we niet alleen een gewei van de Kerstman, maar ook een rode neus met knipperlichtje.

Wijzend op de vier ontsnapte rendieren, die in Groningen doodgeschoten waren, vroeg ik natuurlijk meteen om gevarengeld.
Toen Maup Honcoop, net als ik geboren en getogen in Nieuw-Vennep, ook getooid was met gewei en rode neus, kon ik volledig naar waarheid zeggen: "Het zijn weer de Vennepers, die de kar moeten trekken!"

Met een zevental rendieren betraden we gezamenlijk het ijs, waar de Kerstman twee rondjes werd rondgereden over de buitenring, alvorens we de 150 kinderen les gingen geven.




Ik had met Jaap de Gorter een groepje van 15 kinderen op de binnenring. Het thema lag voor de hand: dieren! De aap, de ooievaar, de giraffe, de poes en diverse vogels passeerden de revue.


Aan het slot van de les kreeg de Kerstman nog een ereronde op de slee over de buitenring: bij een Europees of wereldkampioenschap in Heerenveen moeten ze er meer moeite voor doen dan Henk Heuzen. Maar volgens mij hadden de rendieren nog meer plezier in de extra ereronde met de slee dan de Kerstman!