Annerieke van (der) Beek

Door de vakantie in het Spaanse berglandschap van Navarra en Asturias had ik het begin van de zomertrainingen van de IJVL gemist, terwijl ik vorige week daar ook niet aan mee kon doen vanwege het herstellen van de inspanningen op de marathon van Leiden.

Derhalve begon de droogtraining voor mij pas eind mei.
Eén van de meest opvallende zaken bij de droogtraining was het ontbreken van Annerieke van der Beek, die zo'n 4 of 5 seizoenen meetrainde op dinsdagavond. Ze was altijd nadrukkelijk aanwezig met haar opmerkingen. Probeer maar eens 15 keer op te drukken, als je dubbel ligt van het lachen.

Daar onze vaste trainer naar Rome aan het fietsen was, hetgeen niet zo moeilijk is, daar alle wegen naar Rome leiden, neemt iedere week iemand anders uit de trainingsgroep de dinsdagavondtraining voor zijn rekening. Deze week was Jos Drabbels aan de beurt. Hij had een gevarieerde training samengesteld met elastiekoefeningen, lopen met interval en een serie veldoefeningen.
Bij het elastieken liet Sjaak Stuyt zien, over welke oerkracht hij beschikt. Bij de schaatspassen in de fietsbanden, scheurde zijn band doormidden. Aan het eind van de training waren er sprintjes, terwijl iemand anders je tegenhield. Ook hierbij scheurde Sjaak een fietsband aan flarden. Pure kracht! Ik mag er immers van uitgaan, dat de voorzitter van de IJVL niet met ondeugdelijk materiaal wordt opgescheept....

Ontbrak Annerieke op dinsdagavond, op woensdagavond was ze wel aanwezig bij het skeeleren. De training werd wederom door Jos Drabbels verzorgd. Bij het voorstellen aan elkaar aan het begin van de eveneens zeer gevarieerde droogtraining op "de Bult" volgde een daverende verrassing. Er was een nieuwkomer, die luisterde naar de naam Annerieke van Beek. Nu is Annerieke geen vaak voorkomende voornaam, maar wie goed is in kansberekening mag eens uitrekenen, hoe groot de kans is, dat je in een trainingsgroep met 5 vrouwen met Annerieke van Beek en Annerieke van der Beek ook nog eens 2 vrouwen treft met vrijwel dezelfde achternaam.
Voor Jos Drabbels was in ieder geval één probleem opgelost. Hij had een mailtje van de nieuwkomer Annerieke ontvangen, dat hij in eerste instantie niet thuis kon brengen.
Op de droge maar behoorlijk koude woensdagavond kregen we allerlei nuttige technische oefeningen. Vanaf september had ik de skeelers niet meer aangehad, dus dat kwam mooi uit. Toch handig om het remmen weer even te oefenen, evenals hoe je effectief af moet zetten en, dat was nieuw voor mij, hoe je je skeelers, net als je schaatsen, terug kunt sturen.
Af en toe voelde ik wel wat beenspieren: de kuiten, die bij de marathon een forse inspanning hadden moeten doen, maar vooral de scheenbeenspieren. In het schaatsseizoen waren deze voor het laatst flink gebruikt en dat is inmiddels ook al ruim 2 maanden geleden. Het was duidelijk, dat deze spieren wel wat trainingsarbeid konden gebruiken.
Op donderdagochtend heb ik een kleine 10 km gelopen in een miezerregen. In de bergen zou je zeggen, dat het een stijgingsregen was, maar zo hoog is het niet rond het Valkenburgse meer. Door de ozon in de lucht rook het trouwens heerlijk. Maar al met al komt mijn zomertraining toch weer aardig op stoom.