maandag 12 juli 2010

Hogere machten

Een half uur voor de finale van het wereldkampioenschap voetballen hadden we Siebe aan de lijn. Hij ging met de broer van Ana op een groot scherm op een plein in Pamplona naar de finale Nederland-Spanje kijken in zijn oranje shirt. Dat klinkt als lef hebben, maar dat valt wel mee in vergelijking met hetgeen hij die ochtend had gedaan: hij had voor de stieren uit gerend. "Ik kan toch niet een jaar bij Pamplona wonen en dat niet gedaan hebben?" was zijn nuchtere commentaar.
Hij vond de Spanjaarden trouwens erg verwaand. Ze zouden "wel eventjes" wereldkampioen worden. Ik kon Siebe geruststellen. In Nederland dachten de meeste Hollanders exact hetzelfde over Oranje.
Zelf had ik er geen vertrouwen in. Ik had gedroomd, dat Nederland in de finale het onderspit zou delven tegen España. Hetgeen aldus geschiedde.
Nu ben ik trouwens gefascineerd door dit soort ongrijpbare dingen. Zoals de juiste voorspellingen van Octo Paul uit Oberhausen, die alle gevraagde wedstrijden goed voorspeld heeft, hetgeen tegen alle kansberekening in gaat.

Zo is er een befaamd verhaal van een Nederlandse paragnost, die begin 1992 voorspelde, dat Denemarken dat jaar Europees kampioen voetballen zou worden. De brave man werd hartelijk uitgelachen: Denemarken was in de voorronde al uitgeschakeld en zou niet meedoen. Maar zie: de Balkanoorlog brak uit en Joegoslavië werd op sportgebied geboycot. Denemarken mocht opdraven met een "campingelftal" (alle spelers waren al op vakantie) en werd Europees kampioen! Zonder voorbereiding! Over "Mysterieuze krachten in de sport" gesproken.
Dit toernooi verliep tot aan de finale precies zoals ik gedroomd had. Het zou mij dus verbazen, als het nu anders zou lopen. Heel even had ik gedacht, dat dit toch ging gebeuren, toen Arjen Robben een vrije doelkans had.

9 van de 10 keer gaan dit soort ballen erin. Nu dus niet, een veeg teken. Anderzijds: ook Spanje miste een paar behoorlijke kansen. Het geluk, dat Oranje dit hele toernooi had, was er dus nog steeds. Tot het moment, dat aanvoerder Giovanni van Bronckhorst gewisseld werd. In het stukje "Karma en zo" heb ik het effect van het wisselen van aanvoerder besproken. Het bewijs van de stelling van Ed Noordman werd weer eens geleverd: met Rafael van der Vaart als aanvoerder sloeg de wet van Murphy ongenadig toe.
Het was een heel spannende finale met slecht voetbal, maar voor mij was het alsof ik een detective las, waarvan ik de dader al wist.
Maal laten we eerlijk zijn: het beste team heeft gewonnen. Het is niet veel teams gegeven om tegelijkertijd Europees én wereldkampioen te zijn. Eén toernooi kun je alle geluk hebben, bij 2 toernooien achter elkaar is er toch sprake van een enorme klasse in zo'n selectie.
Daarbij heeft Bert van Marwijk naar mijn overtuiging 2 cruciale fouten gemaakt. De eerste was, dat hij Robin van Persie niet gewisseld heeft. Deze zeker getalenteerde voetballer speelde 7 wedstrijden op rij in de punt van de aanval en scoorde slechts 1 keer: voor een midvoor toch een zeer magere score.

De tweede fout was volgens mij nog veel fataler: hij haalde Dirk Kuijt eruit, terwijl het zeer wel mogelijk was, dat er verlengd zou gaan worden: juist dan zou het loopvermogen van deze Katwijker gaan renderen. Sommigen zullen het toeval noemen, maar 2 jaar geleden gebeurde precies hetzelfde in de kwartfinale tegen Rusland: Kuijt werd naar de kant gehaald en Nederland verloor in de verlenging.
Ik noem het geen toeval: na de vervanging van deze teamspeler pur sang ging Oranje slechter voetballen! En daar is zo'n invalbeurt toch niet voor bedoeld?
En dan zijn er verder nog de FIFA-bazen. Veel mensen denken, dat voetbal alleen een mooie sport vol emotie is. Voor amateurvoetballers en supporters is dit inderdaad het geval. Maar het internationale voetbal is vooral een manier om heel veel geld te verdienen voor en door een beperkte groep van mensen. Zie maar eens, hoe verbeten de FIFA reageerde op de Bavaria-meisjes.

Ze hadden er kennelijk lucht van gekregen, dat het Deense Carlsberg al bezig is met eenzelfde stunt op het WK van 2014 in Brazilië.

Mij zegt dat alles genoeg. Genoeg ook om te weten, dat het voor deze Bobo's veel interessanter is, als een groot voetballand wereldkampioen wordt in plaats van een klein land als Nederland. Ruim 46 miljoen inwoners is commercieel veel interessanter dan 16 miljoen. Dat zie je in de Champions League, waar de grote landen 4 ploegen in mogen schrijven en de kleine hooguit 1. Voor een land als Nederland wordt het schier onmogelijk om ooit nog eens de Champions League te winnen.
En eigenlijk geldt dat ook voor het WK voetbal. De Engelse scheidsrechter had de wedstrijd Spanje-Zwitserland gefloten en daarin een paar cruciale fouten gemaakt ten nadele van de Spanjaarden. Dit zou hem niet weer overkomen!
Trouwens nog een bijzonder toeval: ook in 1974 floot een Engelsman de finale, waarin Nederland verloor!

Vroeger was het gebruikelijk, dat je bij dit soort toernooien niet 2 keer een wedstrijd van een zelfde elftal zou fluiten, juist om ervoor te zorgen, dat de referee onbevooroordeeld aan de wedstrijd kon beginnen.
Van dit beleid is afgeweken en we hebben het geweten: als je het aantal gele kaarten zag, zou je een veldslag vermoeden, maar dat was niet het geval, al had Nederland voor de rust mazzel dat de karatetrap van Nigel de Jong niet met rood werd bestraft. Anderzijds: ook matchwinner Iniesta trapte na! Hoe dan ook: de scheidsrechter drukte een zeer fors stempel op deze wedstrijd. En met op een gegeven moment alle verdedigers met geel op zak was het gewoon wachten op een rode kaart. De heer Webb had niet bepaald zijn dag. Deze ex-politieman reageerde als een agent, die eind december nog zijn quotum aan uitgedeelde prenten nog moest halen....
Maar dat zal de heren van de FIFA een rotzorg zijn: Spanje is commercieel veel interessanter, vooral daar er in bijna heel Latijns-Amerika Spaans gesproken wordt!
Denk niet, dat ik dit uit rancune schrijf. Ik gun het de Spanjaarden van harte. Zij hebben mijn zoon Siebe de kans gegeven om zich als wielrenner verder te ontwikkelen en met name zijn klimtalent verder te ontplooien.
In mei zijn wij zeer gastvrij onthaald in Spanje. Ze hebben een echte sportcultuur en gaan ontspannen met elkaar en met buitenlanders om.

En uiteraard gun ik het Siebes vriendin Ana van harte, al zal ze deze Spaanse overwinning Siebe ongetwijfeld af en toe liefdevol inwrijven....
Bovendien heeft het beste team gewonnen, dus daar kan ik vrede mee hebben.

Maar ik maak me geen enkele illusie, dat een klein land als Nederland ooit het WK voetbal zal winnen. In 1974 hadden we de kans: toen hadden we echt een wereldelftal. Nu heeft Nederland een moeilijk te kloppen elftal, maar geen team wat anderen makkelijk haar wil op legt. Alleen op een Europees kampioenschap hebben we kans! Daar kunnen kleine landen als Nederland, Tsjechië, Denemarken en Griekenland wel kampioen worden. Bij het wereldkampioenschap gelden nu eenmaal andere wetten. Of moet ik zeggen: Hogere machten?
In ieder geval kon ik maandagochtend op mijn werk melden, dat ik overtuigend de voetbalpool gewonnen had. Ik had het idee, dat er zondag meer mensen in Oranje rondliepen!


En bedenk er steeds maar bij: 't is maar een spelletje!
Bovendien zijn er zo'n 200 landen, die graag de plaats van Nederland als verliezend finalist over zouden willen nemen!
En hebben we ons ook nog eens een maand uit kunnen leven met onze Oranjegekte.


Derhalve ter relativering en als kleine pleister op de wonde een WK, waarop de Spanjaarden niks in te brengen hadden:

Geen opmerkingen: