"Ik dacht, dat ik veel uren maakte!"

Gisterenavond had ik dienst bij de training van de G-schaatsers. Voor de tweede keer die dag fietste ik naar de Leidse IJshal. Gelukkig was het na de overvloedige regenval wel droog.

Bij binnenkomst in de IJshal kwam ik Edwin Minnee tegen, met wie ik een tijdje praatte. Daarna liep ik ijsmeester Jan van Rijn tegen het lijf, die mij begroette met de woorden: "Ik dacht, dat ik veel uren maakte!"
Hij voegde er meteen aan toe: "Maar jij kunt er ook wat van."
Ik kon het niet ontkennen. Het was de zevende dag op rij, waarop ik actief was op het ijs. En gisteren dus zelfs voor de tweede keer. Een bekende Engelse groep omschreef het eens heel mooi.

De schaatsles bestond uit veel verschillende oefeningen in blokjes van 3. Een gedeelte heel rustig, af en toe mochten ze "knallen". Er rijdt een tweetal sprinters bij, die zich anders op zouden blazen.
Dat laatste moet u niet letterlijk nemen. Het slaat op het melkzuur, dat zich in met name de bovenbenen ophoopt. Dat geeft soms het gevoel, dat je kunt omschrijven als het in brand staan van je spieren.
De 4 G-schaatsers, die ik onder mijn hoede had waren dan ook aardig moe. 
Helaas konden we niet naar boven voor de traditionele afsluiting in de kantine van de IJshal. De medewerkers ervan hadden een personeelsuitje.