Wie wil weten, waar de term "Takkeweer" vandaan komt, moet eens gaan fietsen na een flinke storm met uitschieters tot 100 kilometer per uur of meer.
Toen ik vanmorgen van IJshal De Vliet naar huis fietste, viel het met het aantal takken op de fietspaden langs bomenrijen wel mee. Dat gold echter niet voor de terugweg. Op sommige stukken reed je meer over takken en takjes dan over asfalt. Met een regenbui erbij was er sprake van takkeweer.
Nu heeft elk nadeel zijn voordeel. Het thema van mijn schaatsles werd onderweg aangepast aan de weersomstandigheden: takkeweer.
We begonnen de training van de IJVL met het spelen, dat we bomen waren, waarbij de takken in de storm flink heen en weer gingen. Daarna kwamen we in een bos, waar we onder de takken door moesten schaatsen en fietsten we over een met takken bezaaid pad. We moesten over die takken springen.
Ongemerkt kwamen we in de boomgaard, waar we appels gingen plukken, waarna een flinke variant aan oefeningen rond appels aan bod kwamen. Zo ook het treintje, dat voor de kinderen werd gepresenteerd als een lange appelschil.
Al met al was het een leuke schaatsles, waarbij de kinderen op een speelse wijze behoorlijke vorderingen maakten.
In regenpak gehuld reed ik over een nog dikker takkentapijt naar huis toe, waar ik me douchte en met mijn vrouw een heerlijke bonenschotel at, terwijl we naar het interview van Willem van Vliet bij Sleutelstad luisterde.
Later zocht ik het nieuwste nummer van "The Beatles" op: "Now and Then", dat ruim 60 jaar na hun eerste single "Love Me Do" verscheen.
Mijn ouders vonden destijds, dat "The Beatles" takkeherrie maakten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten