Geluidswalloop

Na de door Tadej Pogacar gewonnen klimtijdrit in de Pyreneeën, waarmee hij de gele trui nog steviger om zijn schouders had, fietste ik vlakker en vooral in een rustiger tempo naar de volkstuin.

Daar hadden we met één van onze dochters afgesproken. Ada had appeltaart en courgettesoep gemaakt en met allerhande lekkere hapjes en koude dranken hadden we gezellige zomeravond tot half 10 de zon bijna onder was.

We gingen redelijk bijtijds naar bed en om 6 uur werd ik wakker. De slaap kwam niet meer en daar het een warme dag beloofde te worden, trok ik om 7 uur mijn hardloopschoenen aan voor een rondje van een kilometer of 5.

Met 19 graden was het voor dit uur van de dag opmerkelijk warm te noemen, maar het was een prima temperatuur om in te sporten.
Ik liep naar de A44 om langs de geluidswal aan een rondje om het omgeploegde weiland te lopen. 


De nieuwe sloot was duidelijk zichtbaar.



Net als de Hollandse heuvels.


De net gegraven sloot is al voorzien van een aardig laagje water. Daar het afgelopen dagen niet veel geregend heeft, moet dit grondwater zijn.

Vlak bij de molen voelde ik, dat ik naar de w.c. moest. Ik liep dus naar huis, waar het toilet iets comfortabeler is dan in het land van de Tour de France.

Daar ik nog geen 2 kilometer gelopen had, begon ik daarna aan de tweede ronde. Ik liep het rondje van ervoor in omgekeerde richting.

De eerste ronde had ik gezien, dat er een olifantenpaadje langs de geluidswal noordwaarts liep. Daar ik toch wel enigszins nieuwsgierig ben, wilde ik weten, waar dit paadje op uit kwam.


Af en toe had het wat weg van de Berlijnse Muur.

Ik had verwacht om bij het industrieterreintje van de Stevenshof uit te komen. Dat klopte, maar daar lag een oude sloot tussen. Daar ik de douche voor thuis gereserveerd had, liep ik maar door langs de geluidswal. Deze kwam uit bij de afrit van de A44 vlak bij de "Het Haagsche Schouw".

Over het industrieterreintje liep ik naar huis toe, waar ik na een warme douche met Ada ontbeet. Zij ging naar de volkstuin toe, ik deed de wekelijkse boodschappen bij de Oogstwinkel en "De Helianth".
Om 12 uur kwam ik ook op de volkstuin aan met vrij veel spullen. Dat was nodig, want onze oudste dochter kwam picknicken met onze jongste kleinzoon.

Dat deden we in de schaduw van een tweetal bomen, want het was behoorlijk warm te noemen.

Onze kleinzoon inspecteerde nog even zijn eigen tuin en die van zijn broer. Gerustgesteld kon de driejarige met zijn moeder naar Rotterdam vertrekken. Ik vertrok naar het huis van mijn schoonmoeder om de mantelzorgers met een stuk appeltaart te verwennen.

Thuisgekomen keek ik naar de zwaarste Pyreneeënetappe in deze Ronde van Frankrijk. Thymen Arensman ontsnapte op de voorlaatste klim uit een kopgroep. Hij bouwde een voorsprong van 2 minuten op, die hij niet meer totaal uit handen gaf. Solo kwam Arensman aan op de top van Louchon-Superbagnères. De aanval van het topduo Pogacar en Vingegaard kwam te laat om hem te achterhalen.

Voor Olympisch kampioen Remco Evenepoel zat de Tour de France er op. Nadat hij gisteren bij de tijdrit ingehaald werd door Jonas Vingegaard stapte hij vandaag vroeg in de etappe af.

Als nummer 3 verliet hij de Ronde van Frankrijk, zodat het algemeen klassement er nu zo uit ziet.

Na met de tijdrit met 190 punten flink gestegen te zijn, verloor ik nu met 152 punten een zevental plaatsen, waardoor "Équipe Liturgique" nu op de 505e plaats van de 9234 deelnemers. Maar de tweede Nederlandse etappewinst in een muur van geluid vergoedt veel.