We fietsten gedrieën naar de stacaravan van Bauke, waar we direkt op het ijs konden stappen. Het had de hele nacht flink gevroren en de zon scheen, waardoor de berijpte bomen een sprookjesachtig landschap opleverde. Het zou de hele dag blijven vriezen, zodat het rijp op de bomen behouden bleef. Over de boerensloten reden we naar het dorp Oud-Ade.
Het ijs was zwart en hard, maar er zaten een paar verraderlijke scheuren in. Dries viel met zijn klapschaatsen al vrij snel een paar keer, waarna de angst om te vallen er bij hem insloop. En dan val je juist!
Bauke wilde aan de verkeerde kant van de brug van het ijs af en trapte er bij het afstappen doorheen. Gelukkig was alleen de punt van zijn schaats in het water. Vanaf Oud-Ade reden we richting campings om al klûnend op de lange boerensloot naar Rijpwetering te komen. Hier moesten we bij de ophaalbrug klûnen, waarna we over het prachtige zwarte ijs naar Kaageiland konden schaatsen. Van Kaageiland konden we over de Kever naar de Boerenbuurt en vervolgens naar de Hanepoel. Het was exact 12 jaar geleden, dat ik op mijn laatste Molentocht op dit gedeelte van mijn "thuisbaan" had geschaatst.
Vanaf de Hanepoel schaatsten we naar Rijpwetering. Bij het pontje trapte Bauke in het riet door het ijs heen, waardoor hij met een paar natte voeten moest schaatsen. Geen probleem. Bij café "De vergulde vos" kon hij zijn kluunschaatsen uitdoen en zijn sokken op de gaskachel drogen, terwijl wij onze erwtensoep opaten.
Bij "De vergulde vos" kwamen we Jos Drabbels en Sophie Stein tegen, die ook volop genoten van de prachtige omgeving op deze prachtige dag. Dries moest ons helaas al verlaten, daar hij zijn hond uit moest laten. Bauke en ik deden nog een rondje Kaageiland-Hanepoel, terwijl Sophie en Jos deze sprookjeswereld vastlegden met hun camera.
De volgende ronde reed Max Dohle met ons mee, de samensteller van diverse bloemlezingen met schaatsverhalen en -gedichten, zoals "IJsvrij", "Op het ijs", "De wereld gaat op schaatsen" en het vandaag zeer toepasselijke "Glad en wijd ligt het ijs". U ziet het, ook vandaag geeft deze bibliothecaris weer gratis leestips.
De volgende ronde reden Bauke en ik weer samen. Op het einde kwamen we Jos en Sophie weer tegen, die deze prachtige foto's gemaakt hebben.
Terwijl we op het ijs voor "De vergulde vos" even een hapje aten, stapten Pieter Smit, Letty Ruhaak en Douwe Kinkel op het ijs. Bij de Hanepoel zouden we elkaar weer zien. Een Voorhouter reed met ons mee, terwijl wij ons rondje nog een keer reden in omgekeerde volgorde. Om 3 uur reden we weer over de boerensloten richting Oud-Ade. Klûnend bij de molen kwam ik mijn schoonzus Joke van der Poel tegen, met wie ik zondag naar het Europees kampioenschap in Heerenveen ga.
Om half 4 verlieten we de stacaravan van Bauke, waarna ik als toetje nog 2 uur schaatsles mocht gaan geven in de Leidse IJshal. En een natuurijsperiode werkt stimulerend: er waren 4 kinderen, die een proefles kregen.
Op de Nieuwkoopse plassen was het ongetwijfeld ook leuk geweest, maar deze tocht van zo'n 80 km schaatsen in 5 uur was veel leuker, vooral 's ochtends, toen er slechts enkele tientallen schaatsers op dit prachtige stukje Holland reden. 's Middags was het wel drukker, maar je had nog volop de ruimte.
Vandaag kregen we inderdaad "a blessing in disguise".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten