De Elfstedentocht is de tocht van het leven,
alles wat je hebt, zul je moeten geven
om weer bij het beginpunt uit te komen.
Bij de start ben je moeilijk in te tomen
en in de duisternis snel je voort
terwijl je veel ijzer om je heen hoort.
Tijdens de jeugd van deze tocht
wordt het mooie Gaasterland bezocht,
maar vanaf Stavoren zul je gaan bemerken,
dat je voor het einddoel hard moet werken.
Moeizaam beuk je dan in tegen de wind,
achter ruggen, waar je beschutting vindt.
Voorbij Franeker ben je al ver heen
en voelt een krampscheut in je been.
Je hebt de tijd om te overwegen
of genot soms in pijn is gelegen.
Na Dokkum krijg je de wind in de rug
en glijdt snel naar Bartlehiem terug,
maar helaas, op de weg naar Oudkerk
doet de wind nogmaals haar sloperswerk.
Dan strompel je voort zo goed je nog kunt,
terug naar Leeuwarden, naar het beginpunt.
Eén ding is zeker, dat staat als een huis. Je
weet: op de eindstreep wacht het kruis je.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten