Gebrek aan scherpte

Iedere sporter kent het verschijnsel wel. Na een sportief hoogtepunt is het moeilijk om jezelf op te laden. Een verschijnsel, dat duidelijk werd gedemonstreerd in 1995, toen Ajax de ene week de Champions League won en het Nederlands elftal een week later met vrijwel dezelfde spelers ten onder ging in en tegen Wit-Rusland.
Een ander bekend voorbeeld dateert uit 1980. Eric Heiden, in die jaren net zo onverslaanbaar als Sven Kramer nu, won op de Olympische Spelen in Lake Placid 5 gouden medailles. Ruim een week later werd Hilbert van der Duim in Heerenveen wereldkampioen allround.
Zelf heb ik dat altijd na een natuurijsperiode. Op een of andere manier heb ik de eerste keer daarna altijd weer moeite om op het ijs van de Leidse IJshal mijn draai weer te vinden. Tegenwoordig komt daar voor mij ook de overstap van kluunschaatsen naar klapschaatsen nog bij. En daar zat voor mij gisterenavond het probleem: mijn linkerschaats gleed in het begin van de avond weg op het harde, gladde glijijs. Dit betekent, dat of de ronding eruit begint te gaan, of dat ik gewoon niet goed genoeg had geslepen.
Nu was het behoorlijk druk op de baan. Veel nieuwe gezichten, die kennelijk de smaak te pakken hebben gekregen van het natuurijs, kwamen op deze dinsdagavond op de buitenring. De spelregels, zoals langzame rijders binnen en hardrijders buiten, moesten zij nog leren. Het devies "Veiligheid eerst", dat je altijd voor ogen moet houden, gold nu nog scherper. Er restte mij niets anders dan in het langzaamste treintje mee te rijden, daar ik ook niet goed kon remmen.
Het tweede uur, toen de baan vrij leeg was, ging het wat beter. De bovenlaag was wat ruwer geworden, zodat ik toch wat meer grip had. Daar ik toch niet hard kon schaatsen, gaf ik les aan Anton, de Russische student, die de oude schaatsen van Siebe geleend heeft en aan Mariya, een Oekraïense studente, die echt zeer leergierig haar techniek probeert te verbeteren. Met veel plezier wijdde ik me aan deze "ontwikkelingssamenwerking". Probeer als Nederlander maar eens in het Engels schaatsles te geven aan iemand, wiens woordenschat in het Engels niet al te uitgebreid is. Best lastig, want je mist toch "the finishing touch".
Vanavond eerst maar eens kijken, of ik "the finishing touch" van het slijpen nog beheers, want je schaatst niet lekker met een gebrek aan scherpte.....