Almost cut my hair

Familie, vrienden en collega's weten het al: als ik niet meer geloof in natuurijs, gaat mijn wintervacht eraf. Zo rond half februari is redelijk in te schatten, of het venijn van de winter in de staart zit. Als dat niet het geval is, ga ik naar kapper Eric aan de Ketelboetersteeg hoek Langebrug, die ik in juli en een enkele keer in augustus gedag zeg met het inmiddels traditionele "Tot volgend jaar". Eén keer ben ik voor de Kerstdagen naar de kapper gegaan om Ada een plezier te doen. En toen ging het vriezen..... Sindsdien zorg ik ervoor, dat mijn oren in de winter bedekt zijn door een weelderige haardos. Met de wetenschap in het achterhoofd, dat je de helft van je lichaamswarmte verliest via je hoofd, is dit meteen een handige toertochttip. En daar ik na het schaatsseizoen veel ga hardlopen, laat ik het dan maar meteen flink kortwieken. Dan wil je immers juist je warmte wel kwijt. Hoe het er bij de kapper Eric van www.scheerwinkel.nl aan toe ging, is hier te zien:

Terwijl ik nog rook naar pindakaas, tomatenketchup en afwasmiddel toen Ada 's avonds thuiskwam, was het eerste wat ze na deze bijzondere knipbeurt zei: "Wat ben jij opgeknapt!"