Behalve een schaatscultuur heeft Nederland ook een echte klaagcultuur. Altijd is er wel wat om over te zeuren en te zaniken. Neem nu de fantastische schaatsperiode aan het begin van 2009. Heel Nederland heeft ervan genoten. Meer dan een miljoen mensen hebben daadwerkelijk de ijzers ondergebonden om na 12 jaar weer eens een toertocht te kunnen maken en wat komt er in de kranten en op het nieuws: 13.000 gewonden als gevolg van valpartijen op het ijs.
En naar goed Oud-Hollands gebruik wordt er meteen een schadebedrag aan gekoppeld: € 82.000.000,-. De ergste pijn schijn je immers in je portemonnee te voelen.
Wat er niet bij verteld wordt, is dat veel mensen met ondeugdelijk materiaal het ijs op gingen: schaatsen bot op zolder weggelegd en dan ga je vervolgens inderdaad onderuit. Sommigen pakten het nog beter aan: met schaatsbeschermers aan de spiegelgladde ijsvloer betreden. Succes gegarandeerd!
En ik heb mensen gezien, die om half 12 in "De Vergulde Vos" al flink aan het bier zaten en daarna het ijs op gingen. Ligt het dan aan het schaatsen, of heeft het alcoholgebruik er iets mee te maken als er wat gebeurt?
Er is vrijwel niemand, die ongetraind een halve marathon gaat lopen, maar 100 km schaatsen "doen we wel even". Op een gegeven moment slaat de vermoeidheid toe, de concentratie wordt minder en toen was er opeens die scheur.....
Maar al deze mensen hebben genoten! Dit is te zien op dit van youtube geplukte filmpje:
En toen kreeg ik dit bericht van TNO in mijn mailbox: Kwart van de schaatsers op natuurijs raakte geblesseerd. Driekwart van de schaatsers die in januari het ijs op is gegaan, heeft geen blessure opgelopen. Leeftijd en schaatservaring spelen daarbij geen rol. Een kwart van de schaatsers raakte geblesseerd, maar slechts de helft daarvan had eerste hulp ter plekke nodig. Vier van de vijf schaatsers met een blessure schaatste desondanks gewoon door.
Er is vrijwel niemand, die ongetraind een halve marathon gaat lopen, maar 100 km schaatsen "doen we wel even". Op een gegeven moment slaat de vermoeidheid toe, de concentratie wordt minder en toen was er opeens die scheur.....
Maar al deze mensen hebben genoten! Dit is te zien op dit van youtube geplukte filmpje:
En toen kreeg ik dit bericht van TNO in mijn mailbox: Kwart van de schaatsers op natuurijs raakte geblesseerd. Driekwart van de schaatsers die in januari het ijs op is gegaan, heeft geen blessure opgelopen. Leeftijd en schaatservaring spelen daarbij geen rol. Een kwart van de schaatsers raakte geblesseerd, maar slechts de helft daarvan had eerste hulp ter plekke nodig. Vier van de vijf schaatsers met een blessure schaatste desondanks gewoon door.
Meer dan de helft van de blessures ontstaat door een scheur in het ijs. Dit blijkt uit onderzoek van TNO naar veilig schaatsen tijdens de recente vorstperiode in januari.
Als je dat zo leest, zou meer dan een kwart miljoen mensen geblesseerd van het ijs zijn afgekomen. Je zou bij deze berichten verwachten, dat de regering de noodtoestand uit zou roepen, of dat er minimaal een spoeddebat aan gewijd zou worden in de Tweede Kamer, en dat er in onze maatschappij, die ieder risico uit wil bannen, bij een volgende ijsperiode een verbod komt om op natuurijs te schaatsen. Wellicht komt er in de Tweede Kamer iemand op het idee, om Arbonormen te gaan ontwikkelen voor schaatsen op natuurijs. Als je al die ellende zo leest, is schaatsen op natuurijs een zeer gevaarlijke activiteit.
Want zelfs deze zeer ervaren schaatser kwam met een blessure, waarmee hij doorgeschaatst heeft, van het ijs af: ik had een blaar aan mijn linkerhiel....
Want zelfs deze zeer ervaren schaatser kwam met een blessure, waarmee hij doorgeschaatst heeft, van het ijs af: ik had een blaar aan mijn linkerhiel....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten