De reguliere dinsdagtraining liet ik dus schieten. In plaats daarvan stond ik in de Leidse IJshal om 7 uur al op het ijs. Dat kon makkelijk geregeld worden, daar mijn neef Corrin Duivenvoorden op dat uur training gaf. De groep kinderen, waar hij op de buitenbaan les aan gaf, was een gemengde groep van kinderen van de ijsclubs Kagermeer, Sassenheim, Lisserbroek en Koudekerk. Ze waren op niveau ingedeeld, zodat iedere trainer een homogene groep had.
Op het stuk waar onze groep stond, waren nog 2 trainers aktief: Michiel Stuijt en Martin Hersman.
Je kunt het als kind minder treffen.
Zelf werd ik door Corrin netjes voorgesteld als "ome Bert". Corrin had een leuke les opgesteld met allerlei bochtoefeningen. Ik schaatste met de kinderen mee en gaf af en toe wat aanwijzingen.
Bij één jongen gingen de oefeningen beduidend moeizamer dan bij de rest. Het was dan ook pas de eerste keer, dat hij op het ijs stond. Hij had een maand geleden zijn enkel gebroken. Toen ik dat hoorde, wist ik, wat me de rest van de les te doen stond: hem helpen, zodat hij hangend aan mijn armen de bocht goed kon lopen.
Ik weet uit eigen ervaring, dat de spiermassa behoorlijk slinkt na een blessure, waardoor je een aantal weken niet normaal kunt lopen. En dan is een bocht goed lopen nog lastiger.
Op deze manier hielp ik op een heel klein beetje bij de revalidatie van deze enkelpatiënt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten