Om kwart over 9 hadden we de toiletsleutel ingeleverd en fietsten we richting Stixwould, waar we de NCN1 weer oppikten. Over een oude spoorbaan langs de Witham fietsten we in de zon richting Lincoln.
Daar we de wind zij tegen hadden, schoot het minder hard op dan we hoopten. Via Southrey en Bardney reden we door het laatste stuk polderland. Je kon de hoogteverschillen tussen het water aan de ene kant van de dijk en de andere goed zien, evenals de gemalen. Aan de hobbels en scheuren in het asfalt kon je merken, dat dijkonderhoud geen overbodige luxe was.
We zagen vandaag opvallend veel fietsers. Het was veel drukker met pedaleurs dan in de rest van de week.
In Lincoln volgden we het bordje Cathedral Quarter. Hij volgde de eerste echte steile helling van de vakantie. Ik wist de klim fietsend te nemen.
We stalden de fietsen tegen een boom op het grasveld bij de imposante kathedraal.
Ada nam diverse foto's, terwijl we er voor driekwart omheen liepen tot we bij de ingang kwamen.
Deze beeldbepalende kerk, bovenop een heuveltop gelegen, was in het vlakke Fenland al van verre te zien. Nu gingen we de kathedraal van binnen bekijken.
Wederom prachtige gebrandschilderde ramen, een hoog dak en fraaie doorkijkjes. We konden niet alles zien, daar er in het voorste deel een dienst aan de gang was.
Er was een uitleg over de herkomst van "The poppies" als symbool van de Eerste Wereldoorlog.
De oorsprong ervan is het gedicht "In Flanders Field" van de Canadees John McCrae.
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
We verlieten de Gothische kerk en liepen onder een poort door, waar een rommelmarkt was, waar ook een paar straatmuzikanten speelden.
We zagen de Lincoln Information en stapten daar naar binnen. Zo kregen we te horen, dat er bij Market Rasen een camping was voor tenten. Tegenover Lincoln Information was een terras met een tafeltje, dat net vrijkwam op de eerste warme dag van de vakantie. Dat kwam mooi uit. Het was bijna 12 uur en hadden wel trek in de dagelijkse dranken en 2 scones met aardbeienjam en room.
We wandelden even naar het kasteel, waarna we ons rondje om de kerk afmaakten.
We pakten de fietsen en zonder problemen reden we naar Nettleham, waar we op een muurtje in de schaduw lunchten.
Bij het weggaan kwam Ada er achter, dat ze haar zonnebril miste. Deze had ze vermoedelijk bij Lincoln Information laten liggen. Het was net te ver om terug te fietsen. We waren blij, dat we de drukke A-wegen achter ons hadden liggen. Dat wordt de komende dagen zoeken naar een opticien.
Via Nettleham reden we door glooiend terrein via Scotham naar Snelland, waarbij we dezelfde spoorlijn 4 keer overstaken. Het landschap was mooi, vooral met het zicht op the Wolds op de achtergrond.
Bij Wickerby knapte Ada een uiltje op het grote grasveld van een boerderij. Op een gegeven moment kwam een man aangelopen, die in het huis naast the Hall woonde. Hij haalde vers water voor ons.
Hierna reden we over een heel stil weggetje naar het al wat hoger gelegen Linwood toe, waar we op de drukke B-weg naar Marker Rasen kwamen. In dat stadje zagen we een Tesco. Hier deden we inkopen voor het avondeten. Het was nog maar een paar kilometer naar "Walesby Woodland Caravan Park", waar we om 4 uur met 60 kilometer op de teller onze tent op konden zetten.
Op het zonnige veld stond 1 ander tentje. Ada deed de was, die we op en aan de tent en op de fietsen te drogen hingen, voordat we om beurten de douche opzochten.
Op deze zonnige zomerse dag kwamen er allerlei insecten tevoorschijn. In de graanvelden was het knuit, op de camping kleine vliegende torretjes.
We aten aardappels met een groenteprutje en een maaltijdsalade. Als toetje was er yoghurt met muesli.
Na de vaat fietsten we vanuit het mooie bos, waar we op het terras van "Aston Arms" op deze mooie zomeravond een afzakkertje namen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten