Om 7 uur werden we wakker. We pakten alles in en laadden onze fietsen op, voordat we naar beneden gingen voor het ontbijt. Het was een prima breakfast met bacon and eggs, melk met muesli, een fruitsalade en een croissantje met jam. Ik betaalde £ 113,- voor de kamer, het ontbijt en het eten en drinken van gisterenavond.
Om 9 uur verlieten we "Old Grey Mare" en fietsten we weer naar Cottingham, waar we snel Route 66 vonden. Helaas ging de variant, die we gekozen hadden, terug naar Hull. Er was verderop nog een onverhard pad, dat ons op de route terug had kunnen brengen, maar het hek over de spoorbaan zat met een ketting op slot. Met beladen fietsen was dit dus geen optie. We keerden dus wederom terug naar Cottingham, waar we snel de route naar Beverley vonden.
Deze ging wel over onverharde wegen rond een paar boerderijen. Zo kwamen we bij Beverley uit, waar we vrijwel direct stuitten op the Minster.
Deze Middeleeuwse kerk is net zo groot als de Hooglandse kerk in Leiden, maar Beverley is niet zo groot als de Sleutelstad. Bij lange na niet!
We bekeken deze kathedrale kerk, waarbij naast eeuwenoude kunst ook moderne te vinden was.
In een kapel zat de organist vol vuur te vertellen over het lichtspel van een modern gebrandschilderd raam in combinatie met een paar abstracte beelden.
We reden naar het centrum van dit leuke stadje. Bij the Tourist Information vroegen we wat dingen na. In de gezellige winkelstraat wandelden we naar Specsavers. Er konden leesvensters in een zonnebril gezet worden. Dat zou een week duren....
Met enig navragen vonden we the Hudson Way, een onverhard fietspad over een oude spoorlijn. Het was een prima alternatief voor de drukke B-weg naar Chreey Burton. Vooral omdat we veelal in de schaduw reden.
Op deze hete dag, waarbij het in Engeland maar liefst 35 graden Celsius kon worden, reden wij met een lange broek aan. Tijdens de fietstocht van 10 uur van gisteren waren onze onderbenen flink verbrand.
Dat gold ook voor mijn armen. Ik reed in een bloes met lange mouwen. Voordeel was wel, dat ik deze aan de voorkant los kon knopen, waardoor de Engelsen konden genieten van een afgetrainde bierbuik. De Britten hebben gekozen voor een Brexit, dus ik hoef me niet meer in te houden.
Bij Cherry Burton wachtte ons een onverwachte hindernis. We moesten met beladen fietsen dalen, de drukke B 1248 oversteken en wederom met de fietsen een trap op zeulen. Dat laatste lieten we achterwege.
We reden door naar Etton, waar we over rustige asfaltwegen naar Market Weighton pedaleerden. We kwamen door en over the Wolds, een heuvelgebied, dat door de Humber in tweeën is gesneden. Het was een prachtige route, glooiend maar niet al te zwaar.
In Market Weigton deden we inkopen, waarmee we op een plek onder een enorme eik in een weiland lunchten. De aardbeien smaakten heerlijk.
We klommen naar Londesborough om via Burnby naar Pocklington af te dalen. Hier namen we op een terras bij een pub cappuccino en orange juice, terwijl we de bidons bijvulden.
Nu we het toch over bidons hebben: ik spoelde vanochtend in "Old Grey Mare" Ada's bidon om. Er kwam lichtgroen water uit. Doordat ze er altijd water in laat staan, kwam er een algengroei tot stand. Met heet water ben ik 10 minuten bezig geweest om de algengroei aan de binnenkant van de bidon te verwijderen.
Vanaf Pocklington reden we naar Stamford Bridge, waar we in 1981 gekampeerd hadden. Bij binnenkomst zagen we een bord, dat verwees naar een camping, die we onderweg gepasseerd waren. Bij een pub vroegen we na, waar de camping was. Niemand wist ervan.
We werden verwezen naar Claxton, 8 kilometer verderop, of naar de camping halverwege Wilberfoss en Fangfoss. Na boodschappen gedaan te hebben bij de Coöp reden we met frisse tegenzin weer 5 kilometer terug.
Op camping "Fangfoss Park", die ons voor £ 24,- voor 2 nachten kostte, zetten we na 71 kilometer fietsen aan Route 66 onze tent op. We douchten het zweet van ons lijf, smeerden er aftersun op en raakten aan de praat met onze buurman. Deze was vanmiddag op bezoek geweest bij een vriend op de camping bij Stamford Bridge....
In de verschuivende schaduw aten we rijst met een groenteprutje en salade en yoghurt met aardbeien toe, waarna we naar "Carpenters Arms" in Fangfoss fietsten, waar we de avond in de tuin doorbrachten.
Door het warme weer wekte het geen verbazing, dat de tuin veranderd was in a beergarden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten